Savjetnica srpskog člana Predsjedništva BiH za spoljnu politiku, Ana Trišić Babić, početkom prošle sedmice boravila je u Parizu gdje je prisustvovala dvodnevnoj konferenciji pod nazivom “Preispitivanje evropske integracije Zapadnog Balkana u novom geopolitičkom kontekstu”.

Utome, vjerovatno, ne bi bilo ništa čudno da navedena konferencija, koja je inače skoro potpuno neopaženo prošla u domaćoj javnosti, nije organizovana od strane Atlantskog savjeta (Atlantic Council), američke organizacije s najbližim mogućim vezama s NATO.

Pored Atlantskog savjeta, među organizatorima konferencije bilo je još nekoliko fondacija, kao što su BFPE i Fondacija za otvoreno društvo, koje je osnovao ili finansira kontroverzni američki milijarder mađarsko-jevrejskog porijekla, Džordž Soroš. Pomenutom događaju su, osim savjetnice srpskog člana Predsjedništva, iz BiH takođe prisustvovali i zamjenik ministra spoljnih poslova, Josip Brkić, predstavnici kabineta bošnjačkog i hrvatskog člana Predsjedništva BiH, kao i pojedini parlamentarci iz Federacije BiH.

Licemjerstvo

Otkud Trišić Babićeva na događaju o čijim organizatorima njen stranački šef i poslodavac u Predsjedništvu BiH Milorad Dodik iznosi, najblaže rečeno, krajnje negativne stavove, portal Srpskainfo nije uspio da sazna, jer se ona nije javljala na naše telefonske pozive.

Inače, zanimljivo je istaći i da je u julu 2019. Atlantski savjet, jedan od organizatora konferencije kojoj je prisustvovala savjetnica srpskog člana Predsjedništva BiH, od strane ruskog generalnog tužioca proglašen za nepoželjnu organizaciju u Rusiji, državi s kojom Milorad Dodik javno održava najbliže prijateljske odnose. Identičan stav ruske vlasti su 2015. zauzele i prema Fondaciji za otvoreno društvo, kao i drugim organizacijama koje finansira Soroš.

Politički analitičar Tanja Topić naziva krajnje licemjernim to što ljudi iz vrha aktuelne vlasti u Srpskoj rade upravo ono zbog čega svoje političke neistomišljenike, na “domaćem terenu”, nazivaju stranim plaćenicima i izdajnicima.

– Da je bilo ko drugi iz Republike Srpske, a ko inače ne pripada vladajućem establišmentu, otišao na konferenciju u Pariz koju su organizovale navedene organizacije, bio bi stavljen na stub srama uz optužbe da je izdajnik i neprijatelj. Stvari koje oni sebi dopuštaju ne dopuštaju svojim neistomišljenicima – kaže za Srpskainfo Topićeva.

Ona ističe da je to “vrlo suptilno osmišljena strategija”, koja, prema njenim riječima, pokazuje igru na dva nivoa.

– Jedna igra je na nivou unutrašnjih upotreba, koja njeguje matricu da su svi sa “mrskog” Zapada neprijatelji Srba. To je ono što služi za dnevnopolitičku upotrebu i na taj način se manipuliše ljudima. Drugi nivo je poruka prema međunarodnoj zajednici, gdje u tim relacijama pokazuju sasvim normalno funkcionisanje, uz maksimalnu kooperativnost i saradnju – kaže Topićeva.

Okretanje leđa Rusiji

Politikolog Darko Kuzmanović za Srpskainfo tvrdi da nije iznenađen time što je prisustvo Dodikove savjetnice na dvodnevnoj konferenciji u Parizu, u organizaciji “natovskog” Atlantskog savjeta i Soroševih fondacija, bilo praktično skriveno od domaće javnosti.

– Poznato je da su Soroševa Fondacija, kao i brojne druge organizacije, te zapadne vlade, svesrdno pomagale dolazak na vlast SNSD početkom 1998, kada je Milorad Dodik postao premijer Srpske sa svega dva poslanika u Narodnoj skupštini. Pojedini članovi Vlade Srpske tada su nazivani ”daškom svježeg vjetra na Balkanu”, a bili su veoma česti i rado viđeni gosti u zapadnim zemljama. U tom smislu, ova posjeta gospođe Trišić Babić može se tretirati kao pokušaj osvježavanja i popravljanja odnosa sa starim prijateljima s kraja devedesetih godina – ocjenjuje Kuzmanović.

Dodaje i da u Republici Srpskoj, ponajviše zahvaljujući negativnim istorijskim iskustvima sa NATO, reći da je visoki član partije, pa makar on bio i savjetnik za spoljne poslove, učestvovao na konferenciji koju je organizovala Soroševa Fondacija, nije baš popularno.

– Naročito ako znamo da se Milorad Dodik predstavlja kao veliki Srbin, rusofil i kao neko ko ispoljava oštre animozitete prema zapadnim političkim strukturama, a nerijetko čak i ponižava diplomate poput ambasadora Njemačke i SAD. Međutim, to ga očigledno ne sprečava da svoju savjetnicu pošalje na konferenciju čiji je organizator neko čiji su rad i djelovanje u Rusiji zakonom najstrože zabranjeni – ističe Kuzmanović.

On tvrdi da se odlazak Ane Trišić Babić na konferenciju u Parizu, ali i Dodikov neodlazak na veliku paradu u Moskvi, povodom Dana pobjede, može tumačiti na dva načina.

– Prvo, da rukovodstvo Srpske želi da pokaže EU da polako okreće leđa Rusiji, a drugo, da se posredstvom savjetnika očigledno želi poslati signal da bi moglo doći do zaokreta u spoljnopolitičkim potezima i retorici Milorada Dodika. Vrlo moguće da bi određeni centri moći možda čak na to i pristali ali, naravno, uz određenu uslugu koju bi Milorad Dodik morao da učini. Ono što takođe ne treba propustiti da se kaže u ovom kontekstu jeste da SNSD prilično uspješno, kontrolom javnog diskursa i medija, uspijeva da svaki odlazak opozicionih političara, novinara, politikologa na slične skupove, predstavi kao antisrpsko i ”obojeno” djelovanje. Svaki sastanak i saradnja istaknutih pojedinaca sa stranim ambasadorima i organizacijama, a koji ne pripadaju strukturi i svjetonazorima SNSD, tretira se kao izdaja nacionalnih interesa, ali kada to radi SNSD, onda je to potpuno u redu – zaključio je Kuzmanović.