Connect with us

Svijet

PO TREĆI PUT: Si Đinping opet izabran za predsjednika Kine

Si Đinping danas je po treći put izabran za šefa Komunističke partije Kine.
To će mu praktično omogućiti da ostane na vlasti do kraja života, budući da su kineski lideri 2018. izglasali ukidanje ograničenja na 2 mandata koje je važilo od devedesetih.
A evo i ko je Si Đinping, za koga zapadni mediji tvrde da je “najautoritarniji vođa Kina od Mao Cedunga”?

Si Đinping je rođen 1. juna 1953. godine u Pekingu. Od 1975. do 1979, studirao je hemijski inženjering na Univerzitetu Đinghua.
Mlađi je sin Si Čongsuna, komunističkog veterana, jednog od osnivača komunističkog gerilskog pokreta u provinciji Šansi i bivšeg zamjenika premijera NR Kine.
Zbog čuvenih korjena, Si je bio privilegovano dijete, međutim, status njegove porodice doživio je dramatičnu promjenu kad je njegov otac završio u zatvoru 1962. godine pod vlašću Mao Cedunga. Mao je, naime, plašeći se pobune u redovima partije, naložio čistku potencijalnih rivala.
Potom je 1966. godine došla takozvana Kulturna revolucija, kada su milioni obilježeni kao neprijatelji kineske kulture, što je dovelo do nasilnih napada širom zemlje.

Sijeva porodica se takođe našla na udaru.

Njegova polusestra – prva kćerka njegovog oca iz ranijeg braka – bila je proganjana do smrti, prema zvaničnim zapisima, mada je istoričar koji poznaje partijsku elitu rekao da je vjerovatno sama sebi oduzela život pod pritiskom, prema izvještaju Njujork tajmsa.

Mladi Si povučen je iz škole koju su pohađala djeca političke elite.

Na kraju je, sa 15 godina, napustio Peking i poslat na 7 godina u unutrašnjost na “reedukaciju” i prinudni rad u zabitom i siromašnom sjeveroistočnom selu Liangđahe.

On je sam pokušao da se učlani u partiju više puta, ali je bio odbijen zbog statusa njegovog oca.

Članstvo u partiji

Član Saveza komunističke omladine konačno je postao 1972. godine, a 1974. član Komunističke partije Kine. Tokom izgradnje svoje političke karijere od 1982. godine, služio je u nekoliko kineskih provincija. Godine 1990, postao je predsjednik Partijske škole u Fudžouu, a 2000. guverner provincije Fuđen. Godine 2002, postao je član Petnaestog sastava Centralnog komiteta KP Kine, a mandat mu je nastavljen i tokom Šesnaestog sastava. U 2007. godini je nakratko bio sekretar KP u Šangaju.

Na Sedamnaestom kongresu KP Kine, oktobra 2007, Si je postao 1 od 9 članova Politbiroa Stalnog Centralnog komiteta KP Kine, što ga je učinilo jednom od najuticajnijih ličnosti u kineskoj politici. Dana 15. marta 2008. izabran je za potpredsjednika NR Kine.

Nakon završetka Olimpijskih igara, Si je postavljen za predsjednika Komiteta za pripreme organizovanja 60. godišnjice NR Kine, koja je proslavljena 2009. godine, piše Republika.

Kult ličnosti

Si je, prema pisanju zapadnih medija, stvorio kult ličnosti oko sebe otkad je stupio na dužnost predsjednika, uz knjige, crtane filmove, pop pjesme i plesne rutine u čast njegovoj vladavini.

Nakon Sijevog uspona u vodeće jezgro KPK, mnogi ga nazivaju ocem nacije. Selo Liangđahe, u koje je Si poslat na “reedukaciju”, postalo je “svetište modernog doba” ukrašeno komunističkom propagandom i freskama koje su proslavile formativne godine njegovog života.

Pod njegovom vladavinom, pišu zapadni mediji, Kina je doživjela i sve veće gušenje sloboda.

U pokrajini Sinđijang, grupe za zaštitu ljudskih prava vjeruju da vlada u posljednjih nekoliko godina drži zarobljeno više od milion muslimanskih Ujgura u “kampovima za reedukaciju”, kako ih naziva vlada.

Vođa Kine

Na Osamnaestom kongresu Komunističke partije Kine 2012. godine, delegati su ga 8. novembra izglasali za sljedećeg predsjednika Kine. Dana 15. novembra, Kongres ga je izabrao za novog sekretara Komunističke partije Kine, predsjednika Centralne vojne komisije KPK i potpredsjednika NR Kine.

Nacionalni narodni kongres izabrao ga je, 14. marta 2013, za novog predsjednika Kine, sa 2.952 glasa za, 1 protiv i 3 odsutna.

Odmah nakon preuzimanja funkcije predsjednika, uputio se u diplomatske posjete Rusiji, Tanzaniji, Južnoafričkoj Republici i Republici Kongo.

Dvije godine nakon dolaska na vlast, Si je 2015 ukinuo politiku jednog đeteta, nakon 35 godina.

Kao jasan znak njegovog uticaja, Komunistička partija je 2017. godine izglasala uvođenje njegove filozofije – zvane “Si Đinpingove misli o socijalizmu sa kineskim karakteristikama za novo doba” – u ustav.

Si je tako postao treći lider Kine, pored Mao Cedunga i Denga Sjaopinga, koji je završio u najvažnijem fundamentalnom zakonu zemlje.

Privatni život

Bio je oženjen 2 puta. 1980-ih se vjenčao sa Ke Linging, kćerkom diplomata Ke Huaa, ambasadora NR Kine u Londonu.
Brak se nakon nekoliko godina završio razvodom. Potom se 1987. oženio za poznatu pjevačicu Peng Ljuan s kojom ima kćer Si Mingze, koja trenutno pod pseudonimom studira na Harvardu.

Si posjeduje diplomu iz hemijske tehnologije i doktorat iz političkih nauka, prensoi Srpskainfo.

Related Topics:

Svijet

Demonstranti pokušavaju da preuzmu vlast na silu METODAMA SRPSKE NVO

Služba državne bezbjednosti Gruzije saopštila je danas da je cilj organizatora protesta protiv usvajanja zakona “O transparentnosti stranog uticaja” u toj zemlji da nasilno preuzmu vlast koristeći metode “srpske nevladine organizacije CANVAS”.

“Da bi se demoralisali i provocirali policajci, koriste se metode povezane sa organizacijom obojenih revolucija, kao što su zastrašivanje, mito, sceniranje njihovog prelaska na stranu demonstranata, što ima za cilj raspad državnih struktura i preuzimanje vlasti silom”, piše u saopštenju gruzijske službe, prenosi Tanjug.

Dodaje se da je među organizatorima protesta “dio Gruzijaca koji se bore u Ukrajini”, a da je njihova namjera organizovanje “destruktivnih i nasilnih scenarija” finansiranih od inostranih stranaka i nevladinih organizacija, prenose RIA Novosti.

Organizator protesta, prema navodima službe, dobijaju novac iz inostranstva u formi kripto valuta.

Parlament Gruzije je 1. maja usvojio prijedlog zakona “O transparentnosti stranog uticaja” u drugom čitanju, kojim se predviđa da organizacije koje dobijaju više od 20 odsto sredstava iz inostranstva registruju kao “agenti za strane interese”.

Od takvog zakona se odustalo prošle godine zbog masovnih protesta, ali je u aprilu ove godine vladajuća stranka “Gruzijski san” predložila skoro identičan zakon, sa izmjenom da se umjesto termina “agent za strane interese” koristi “organizacija koja radi za strane interese”.

CANVAS, odnosno Centar za primenjene nenasilne akcije i strategije, osnovali su 2005. godine Slobodan Đinović i Srđa Popović sa ciljem, kako je navedeno na sajtu te NVO, zalaganja za upotrebu nenasilnog otpora u unapređenju ljudskih prava i demokratija.

Nastavi čitati

Svijet

JEFTINIJE NEGO U BANJALUCI! Kuća sa dvorištem u Toskani za 90.000 evra

U mjestu Mulaco u italijanskoj Toskani mogu se naći kuće jeftinije nego stanovi u Beogradu.
Primjera radi, nedavno je kuća od 207 kvadrata ponuđena na prodaju za 90.000 evra, a opisuje se ne samo kao dom već nešto na čemu će vam ostali zavidjeti.

Opremljena je sa tri velike spavaće sobe i raskošnom terasom na kojoj mogu uživati ljubitelji cvijeća.

Kako se navodi, ovoj vili je udobnost srednje ime. Posjeduje i garažu, a u blizini se nalazi i ski-staza, brojne pekare sa lokalnim delikatesima…

Poređenja radi, stanovi oko 60 kvadrata se u Novom Beogradu mogu naći i za 150.000 evra, a u drugim opštinama su cijene još veće.

U Rakovici su stanovi od 200 kvadrata oko 150.000 evra, a u Zemunu i do 350.000 evra.

Na Senjaku i Vračaru cijene za ovu kvadraturu premašuju 800.000 evra.

Nastavi čitati

Svijet

DA LI JE ZAUSTAVLJEN PRIJEM KOSOVA U SAVJET EVROPE? Priština nije na dnevnom redu, sve je odgođeno za narednu godinu

Komitet ministara Savjeta Evrope, po svemu sudeći, neće donijeti konačnu odluku o prijemu Kosova u tu instituciju na sastanku 16. i 17 maja pošto se ta tema ne nalazi ni na dnevnom redu.

Analitičari nisu iznenađeni ovakvim razvojem događaja jer Priština nije napravila konkretan korak ka formiranju Zajednice srpskih opština što Zapad traži kao uslov za prijem Kosova u Savjet Evrope, piše beogradski Blic.

To bi moglo da znači da se sve odlaže za sljedeću godinu.

Kada je Parlamentarna skupština Savjeta Evrope 16. aprila dala “zeleno svjetlo” da Kosovo uđe u Savjet Evrope činilo se da Prištinu od tog koraka dijeli samo formalnost.

Ipak, ubrzo se ispostavilo da je ta formalnost za Aljbina Kurtija, premijera Kosova, velika prepreka jer mu i dalje ne pada napamet da napravi praktično bilo kakav korak ka formiranju ZSO, iako se na to Priština obavezala još 2013. godine Briselskim sporazumom.

Zbog toga, kako stvari sada stoje, Komitet ministara Savjeta Evrope neće ni raspravljati o prijemu Kosova na sastanku 16. i 17. maja pošto ta tema nije ni uvrštena u dnevni red.

Za Strahinju Subotića, programskog menadžera Centra za evropske politike, to je očekivani epilog svega što se događalo u posljednje vrijeme.

“Francuska je ostala pri stavu da Priština mora prvo da napravi značajniji iskorak ka formiranju ZSO prije ulaska u Savjet Evrope. Tu je i Mađarska koja ima isti stav iako je priznala Kosovo kao što je priznala i Francuska. Sve to ukazuje da je situacija za Prištinu kompleksnija u Savjetu Evrope iako ima brojke na svojoj strani”, navodi Subotić.

Kako kaže, Mađarska se tako postavila jer želi da “izgradi još bolje bilateralne odnose sa Srbijom”.

“Sa druge strane, Francuska gleda opštu sliku i ne želi da se ulaskom Kosova u Savjet Evrope bez formiranja ZSO destabilizuje Zapadni Balkan. Loptica je sada svakako u dvorištu Aljbina Kurtija”, objašnjava Subotić.

Programski direktor Centra za evropske politike dodaje da “odlaganje konačne odluke o prijemu Kosova u Savjet Evrope” neće ni “pomoći ni odmoći dijalogu Beograda i Prištine”.

“Ulazak Kosova u Savjet Evrope bez formiranja ZSO bi svakako u ovom trenutku dodatno destabilizovalo Zapadni Balkan. Zato se može reći da se sada vraćamo na nulu. Na neki način smo kupili vrijeme. Čekaju se izbori u EU i u Americi. Dolaze novi ljudi umjesto Miroslava Lajčaka, Gabrijela Eskobara i vjerovatno Žozepa Borelja tako da ne očekujem ništa novo u vezi sa kosovskim pitanjem do 2025. godine”, zaključuje Subotić, piše “Blic”.

Savjet Evrope je u utorak objavio dnevni red sastanka Komiteta ministara 16. i 17. maja na kome nema rasprave o prijemu Kosova, ali je i ostavio mogućnost promjena u narednih desetak dana. Inače, Komitet ministara se sastaje samo jednom godišnje i to obično u maju.

“Saopštenje odražava dnevni red kakav je u ovom trenutku i nemamo više informacija da podijelimo”, poručili su u Savjetu Evrope.

Ubrzo je stiglo i bliže obrazloženje ambasade Njemačke u Prištini. U toj ambasadi su poručili kako je vrijeme da “Vlada Kosova ubijedi države članice Savjeta Evrope da zaslužuje prijem u tu međunarodnu organizaciju, preduzimajući konkretne korake ka stvaranju ZSO”.

“Takav korak, po našem mišljenju, predstavljao bi podnošenje prijedloga statuta ZSO Ustavnom sudu. Kako je ambasador rekao u svom tvitu poslije glasanja u Parlamentarnoj skupštini Savjeta Evrope: Kosovo mora da uradi veliki posao”, naveli su u ambasadi Njemačke u Prištini.

Kako su dodali, to se još nije dogodilo.

“Sada je na premijeru Aljbinu Kurtiju i njegovoj Vladi da ubijede potrebne države članice drugim sredstvima, odnosno preduzimanjem drugih konkretnih koraka ka stvaranju Zajednice opština sa srpskom većinom, koju se Kosovo obavezalo da će uspostaviti i koja je međunarodna obaveza”, saopštila je njemačka ambasada, prenosi Blic.

Podsjećamo, samoproglašene vlasti u Prištini proglasile su nezavisnost “Kosova” 2008. godine. Nezavisnost su priznale brojne zemlje predvođene Sjedinjenim Američkim Državama. Srbija, kao ni BiH, ne priznaju nezavisnost Kosova.

Nastavi čitati

Aktuelno