Kineskinja stara 82 godine, hospitalizovana je pošto je progutala osam živih žaba – u pokušaju da ublaži bolove u leđima.

Nije mogla da hoda od bolova

Kako se navodi, u septembru je zamolila članove porodice da joj pomognu u hvatanju žaba, ne otkrivši im pritom svoj stvarni plan.

Žabe, koje su sve bile manje od ljudskog dlana, pojela je u dva navrata, tri prvog dana, a preostalih pet sledećeg.

Nedugo zatim počela je da oseća bolove u stomaku i hitno je prebačena u bolnicu u Hangdžouu, u istočnoj Kini, gde je lekarima priznala šta je uradila.

“Moja majka je pojela osam živih žaba. Sada je bol toliko jak da ne može da hoda”, kazala je ćerka.

Gutanje žaba izazvalo infekciju

Lekari su obavili niz testova i potvrdili da pacijentkinja ima parazitsku infekciju.

“Gutanje živih žaba oštetilo je digestivni sistem i dovelo do pojave parazita u organizmu, uključujući i larvu pantljičare”, rekao je jedan od lekara.

Džang je uspešno izlečena i otpuštena iz bolnice nakon dve nedelje.

Konzumiranje vodozemaca u medicinske svrhe nije neuobičajeno u kineskoj tradicionalnoj medicini, gde se koriste delovi životinja poput žaba, žuči zmije ili daždevnjaka za lečenje različitih bolesti.

Predsjednik Francuske Emanuel Makron imenovaće novog premijera u roku od 48 sati.

Predsjednik Francuske Emanuel Makron imenovaće novog premijera u roku od 48 sati, saopštio je Jelisejski dvorac, odbacujući spekulacije da bi uskoro mogli biti raspisani novi izbori.

Odlazeći premijer Sebastijen Lekornu rekao je da mogućnost raspuštanja parlamenta počinje da slabi nakon razgovora sa političkim partijama tokom prethodna dva dana.

“Postoji većina u parlamentu, i to je većina koja želi da izbjegne nove izbore”, izjavio je on, prenosi BBC.

Ko će biti novi premijer?
U ponedjeljak je Lekornu, blizak saveznik Makrona postao treći francuski premijer koji je napustio funkciju za manje od godinu dana, nakon što je bio pritisnut činjenicom da je parlament u pat poziciji, duboko podijeljen po ideološkim linijama. Makron je potom zatražio od Lekornua da ostane još dva dana kako bi pokušao da postigne konsenzus među partijama o tome kako izaći iz trenutne političke krize.

U dugo očekivanom televizijskom intervjuu Lekornu je rekao da, osim što ne žele nove izbore, većina poslanika takođe prepoznaje hitnu potrebu da se budžet usvoji do kraja godine. Međutim, Lekornu je priznao da je put ka formiranju nove vlade i dalje složen, zbog dubokih podjela unutar parlamenta i političara koji već gledaju ka narednim predsjedničkim izborima.

“Ko god na kraju bude u vladi, moraće da bude potpuno lišen bilo kakvih predsjedničkih ambicija za 2027. godinu”, rekao je Lekornu.

Lekornu, bivši ministar oružanih snaga, nije dao nikakve naznake o tome ko bi mogao biti novi premijer, iako je rekao da je njegova misija “završena”, nije potpuno isključio mogućnost da ostane na toj funkciji.

Dug od nekoliko milijardi evra
Politička blokada u Francuskoj počela je nakon vanrednih izbora u julu 2024. godine. Od tada, nijedna partija nema većinu, što otežava usvajanje zakona i reformi, uključujući i godišnji budžet.

Veliki izazov sa kojim su se suočavali Lekornu i njegova dva prethodnika bio je kako riješiti problem ogromnog nacionalnog duga Francuske, koji je ove godine iznosio 3,4 milijardi evra (2,9 biliona funti), ili skoro 114% BDP-a, što je treći najveći dug u evrozoni, poslije Grčke i Italije.

Prethodni premijeri Mišel Barnije i Fransoa Bairu smijenjeni su glasanjem o povjerenju nakon što su predstavili budžete zasnovane na mjerama štednje.

Lekornu je izjavio da će nacrt njegovog budžeta biti predstavljen sljedeće nedjelje, iako će biti “otvoren za raspravu”.

“Ali rasprava mora da počne… partije ne mogu da kažu da će glasati protiv prije nego što ga uopšte pogledaju”, dodao je.

Slično tome, Lekornu je rekao da će se još jedno veliko pitanje, koje opterećuje francusku politiku još od 2023. godine, morati ponovo otvoriti, Makronove veoma osporavane penzione reforme.

“Moramo da pronađemo način da se ta rasprava održi”, rekao je Lekornu.

Međutim, neke političke frakcije i dalje ostaju čvrsto pri svojim stavovima. Matild Pano, iz radikalno lijeve partije Nepokorena Francuska (LFI), izjavila je ubrzo nakon Lekornuovog intervjua da je jedino rješenje “ostavka i odlazak Emanuela Makrona”.

U međuvremenu, liderka krajnje desnice Nacionalnog okupljanja, Marin Le Pen, koja već dugo traži nove izbore, izjavila je da će glasati protiv svake nove vlade. Trenutno je nejasno koje političke snage bi mogle podržati novu vladu. Takozvana zajednička platforma centrista i republikanaca, koja je vodila vladu od prošle godine, čini se da se raspala.

Veliko pitanje sada je da li je Lekornu, tokom posljednjih 48 sati, uspio da ubijedi socijaliste, koji su tokom izbora bili dio lijevog bloka, da na neki način podrže novu vladu.

Na pitanje o pozivima pojedinih političkih frakcija da Makron podnese ostavku, uključujući i njegovog bivšeg premijera Eduara Filipa, koji je ranije ove nedjelje iznio takvu ideju, Lekornu je rekao da Francuskoj sada treba stabilna i međunarodno priznata ličnost na čelu države.

Međutim, Makron djeluje sve izolovanije, čak i najbliži saveznici počinju da se distanciraju od njega. Ranije ove nedjelje, Gabrijel Atal, koji se dugo smatrao Makronovim političkim nasljednikom, izjavio je da “više ne razumije” Makrona i pozvao na imenovanje nezavisnog pregovarača koji bi vodio vladu.

Makron se od Lekornuove iznenadne ostavke u ponedjeljak ujutru još uvijek nije javno oglasio. Lekornu je obećao da će se predsjednik “u dogledno vrijeme obratiti se francuskom narodu”, ali nije precizirao kada tačno.

Nedaleko od sjeveroistočne obale Krita nalazi se Spinalonga, ostrvo koje je tokom prve polovine 20. vijeka služilo kao izolovana kolonija za oboljele od lepre.

Spinalonga je danas nenaseljeno ostrvo koje se nalazi samo nekoliko stotina metara od sjeveroistočne obale Krita. Nekada je zapravo bilo poluostrvo.

U prošlosti je ovo područje bilo pod upravom Venecije. Godine 1579. Mlečani su na ostacima stare akropole podigli tvrđavu, koja je služila kao utvrđenje za odbranu od Osmanlija sve do 1715. godine.

Upravo su Venecijanci prekinuli vezu sa kopnom, pretvarajući Spinalongu u ostrvo.

Ipak, Spinalonga je najpoznatija po svojoj mračnoj istoriji iz prve polovine 20. veka, kada je ostrvo postalo izolovana kolonija za oboljele od lepre (gube). Guba je tada bila smrtonosna i veoma zarazna bolest, a ljudi oboljeli bili su društveno marginalizovani i izloženi stigmi.

“Ostrvo prokletih”
Zbog toga je bilo poznato i kao “ostrvo prokletih”. Između 1903. i 1957. godine, na Spinalongi su leprozni ljudi bili izolovani od ostatka društva.

Danas, kada posjetioci stignu brodom, prolaze kroz nizak, dugačak tunel poznat kao Danteova kapija, naziv koji podsjeća na pakao kroz koji su oboljeli morali da prođu, bez ikakve nade za povratak.

Mještani su, prestravljeni bolešću i pričama koje su kružile, ovo mjesto često zvali “ostrvo prokletih”.

Ipak, nije tačno da su oboljeli bili napušteni ili ostavljeni na mislost i nemilost, da umru. Ljudi su stvarali društvenu strukturu i međusobno pomagali jedni drugima. Ostrvo je, uprkos tragediji i izolaciji, bilo mjesto gdje su pacijenti razvijali osjećaj zajedništva i pripadnosti.

Nade je ipak bilo
Uslovi života na ostrvu su bili, za tadašnje okolnosti, vrlo dobri. Uprava kolonije je nastojala da spriječi širenje bolesti, ali i da pacijentima obezbijedi osnovnu negu i medicinsku pomoć. Ostrvo je bilo pod nadzorom ljekara, a bolesni su primali tretmane koji su u to vrijeme bili dostupni, uključujući i eksperimentalne terapije. Bolesnicima su redovno dopremane namirnice, lijekovi, sveže voće i povrće. Zahvaljujući pomoći Engleza, na ostrvu je uvedena električna energija, čime je Spinalonga bila prva oblast u regionu sa strujom.

Organizovane su pozorišne predstave, a postojao je i bioskop koji je svakog nedeljnog dana zabavljao stanovnike.

Zanimljivo je da su se na ostrvo, ponekad, zbog siromaštva, skrivali i neki zdravi ljudi, tražeći tamo utočište.

Jedan od retkih snimaka iz 1935. godine pokazuje kako je tada izgledao život na Spinalongi.

Posljednji stanovnik ostrva, sveštenik, otišao je sa Spinalonge 1962. godine.

I dan-danas, najmanje jednom godišnje, na ovo mjesto se vraćaju izlečeni bolesnici, kako bi se prisjetili vremena provedenog na ostrvu, a neki od njih su i dalje živi.

Spinalonga je danas jedna od najposjećenijih turističkih atrakcija na Kritu, često uvrštena u obilaske Elounde i Agios Nikolaosa. Posjetioci mogu šetati venecijanskim zidinama, posjetiti ruševine kuća i crkava i upoznati se sa dirljivom pričom ostrva.