Apelacioni sud u Beogradu potvrdio je presudu kojom su masovni ubica Uroš Blažić i njegov otac Radiša Blažić osuđeni na po 20 godina zatvora zbog masakra u Duboni i Malom Orašju.

Apelacioni sud je žalbe branilaca oca i sina odbio kao neosnovane.

Po ocjeni Apelacionog suda, prvostepeni sud je, suprotno navodima žalbe Uroša Blažića, u pobijanoj presudi najprije pravilno utvrdio sve zakonom propisane okolnosti u odnosu na olakšavajuće okolnosti, a zatim je pravilno od otežavajućih okolnosti cijenio da je okrivljeni Uroš Blažić prilikom preduzimanja radnji krivičnih djela u kratkom vremenskom periodu i u kontinuitetu ispoljio naročitu upornost, istrajnost, brutalnost ali i odsustvo empatije prema oštećenima, jer ih je ostavio bez pomoći i otišao potpuno mirno sa lica mjesta, ispoljivši pritom visok stepen kriminalne volje.

Sud mu je zato, dalje cjeneći stepen krivice i jačinu povrede zašitećnog dobra, najprije utvrdio pojedinačne kazne zatvora i to zbog izvršenja krivičnog djela teško ubistvo u trajanju od 20 godina, zbog krivičnog djela nedozvoljena proizvodnja, dražanje, nošenje i promet eksplozivnih materija i krivičnog dela otmica u trajanju od po 10 godina, i zbog krivičnog djela neovlašćeno korišćenje tuđeg vozila kaznu zatvora u trajanju od tri godine, pa ga je osudio na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 20 godina, pravilno primijenivši član zakona koji propisuje da se doživotni zatvor ne može izreći licu koje u vrijeme izvršenja krivičnog djela nije navršilo 21 godinu života, navedeno je iz Apelacionog suda.

“Uroš Blažić je u vreme izvršenja krivičnog dela imao navršenih 20 godina života, pa samim tim spada u kategoriju mlađih punoletnih lica, kojima se u smislu imperativnih kriivčnopravnih propisa ne može izreći kazna zatvora u trajanju dužem od 20 godina, na koju kaznu zatvora je kao maksimalno zakonom propisanu, i prema stavu ovog suda pravino i osuđen”, ističu iz suda.

Pravilno je, navode, prvostepeni sud utvrdio da je okrivljeni Radiša Blažić kako u Duboni tako i u Šepšinu neovlašćeno držao veću količinu vatrenog oružja, djelova za oružje, konvertibilno oružje, municiju, eksplozivne materije i minsko-eksplozivna sredstava.

Po ocjeni Apelacionog suda u Beogradu protivpravno postupanje okrivljenog Radiše Blažića kada je u pitanju teško djelo protiv opšte sigunosti se ne ogleda u činjenju, već upravo u nečinjenju – propuštanju okrivljenog da obezbijedi navedenu količinu oružja i municije koju je nabavio i držao lako dostupnom okrivljenom Urošu Blažiću, čime je izazvana konkretna opasnost za život i tijelo ljudi, odnosno smrt i ranjavanje više lica od strane Uroša Blažića.

“Apelacioni sud nalazi da je prvostepeni sud pravilno u odnosu na okrivljenog Radišu Blažića od olakšavajućih okolnosti imao u vidu da se radi o porodičnom čoveku, da je postupao u stanju smanjene uračunljivosti do bitnog ali ne i bitno, te da je neosuđivan, dok je što se tiče otežavajućih okolnosti, sud imao u vidu da je u pitanju profesionalno vojno lice, između ostalog i instruktor za snajper, da mu je oružje bilo poznato i dostupno, da mu je takođe bilo poznato da su protiv njegovog sina pokretani prekršajni postupci, a da pritom uz sva ova saznanja kao vojno lice nije učinio ništa da svojim autoritetom i ličnošću utiče, zaštiti i spreči da se ikakva neprijatna situacija dogodi, kako u svojoj porodici najpre tako i u društvu, već je suprotno sopstvenoj profesiji doprineo da se dogodi tragedija nemerljivih razmera, pri čemu je njegov sin okrivljeni Uroš prilikom izvršenja dela ispoljio naročitu upornost, istrajnost, bezobzirnost, brutalnost i odsustvo svake empatije prema oštećenima”, dodaju iz Apelacionog suda.

Dajući adekvatan značaj utvrđenim otežavajućim i olakšavajućim okolnostima, prvostepeni sud je pravilno Radiši Blažiću utvrdio kazne i to za krivično djelo nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozinih materija kaznu zatvora u trajanju od 12 godina i za krivično djelo teško djelo protiv opšte sigurnosti kaznu zatvora u trajanju od 10 godina, a zatim ga osudio na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 20 godina, nalazeći da će se odmjerenom jedinstvenom kaznom u potupnosti ostvariti svrha kažnjavanja i da će se u dovoljnoj mjeri uticati na okrivljenog i na druge da ubuduće ne čine krivična djela, da će se odmjerenom kaznom uticati na jačanje morala i učvršćivanje obaveze poštovanja zakona i da će dovesti do potrebne pravičnosti i srazmjere između učinjenog djela i težine kazne, te da je odmjerena kazna neophodna ali i dovoljna da se ostvari kako specijalna tako i generalna prevencija u smislu suzbijanja društveno opasnih djelatnosti, prenosi Telegraf.rs.

U Apelacionom sudu u Beogradu danas je završena sjednica za odlučivanje o žalbama na prvostepenu presudu kojom su Vladimir i Miljana Kecmanović, roditelji dječaka ubice, osuđeni na višegodišnje kazne zatvora, a odluka suda će naknadno hiti objavljena na sajtu Apelacionog suda.

Sjednica je počela juče i trajala je pet sati, a danas je trajala duže od tri sata.

U sudnici je najprije pročitana presuda, a potom su izložene i žalbe koje su na prvostepenu presudu uložili branioci Kecmanovića, trećeokrivljenog, instruktora streljaštva Nemanje Marinkovića, kao i Višeg javnog tužilaštva koje je žalbu uložilo u odnosu na visinu kazne i na oslobađajući dio presude u odnosu na Miljanu Kecmanović.

Presuda Kecmanovićima

Podsjetimo, prvostepenom presudom Višeg suda u Beogradu, 30. decembra prošle godine, Vladimir Kecmanović osuđen je na 14 i po godina zatvora zbog krivičnih djela zanemarivanje i zlostavljanje maloljetnog lica i teško djelo protiv opšte sigurnosti.

Njegova supruga Miljana Kecmanović osuđena je na tri godine zatvora zbog zanemarivanja i zlostavljanja maloljetnog lica.

Instruktor streljaštva Nemanja Marinković, osuđen na 15 mjeseci zatvora zbog davanja lažnog iskaza.

Par mjeseci nakon izricanja prvostepene presude, Kecmanovići su preko branilaca podnijeli žalbe Apelacionom sudu na presudu kojom su osuđeni na višegodišnje kazne zatvora.

Negirali optužbe

Vladimir i Miljana Kecmanović, tokom suđenja su negirali navode optužnice po kojoj su osuđeni, tvrdeći da su oni ugledna porodica, a otac maloljetnog ubice je naveo i da “ne treba on da leži u zatvoru za ono što je učinio njegov sin”.

Dječak ubica koji u vrijeme izvršenja ovog zločina nije imao navršenih 14 godina, pa samim tim nije krivično odgovoran, pucao je 3. maja u školi iz dva očeva pištolja koja je uzeo 1. maja.

On je pištolje kobnog dana stavio u svoj ranac, otišao u školu i tokom prvog časa ubio 10 osoba i ranio još petoro djece i nastavnicu istorije.

Oružje nije bilo adekvatno obezbjeđenoSudija Zoran Božović u presudi je, podsjetimo, naveo da je Vladimir Kecmanović zanemarivao dijete, vodio ga u streljanu, učio da puca u mete u obliku ljudi i čuvao oružje nepropisno.

– Zanemarivano je njegovo psihičko i emotivno stanje, kao i osjećaj da je odbačen u odeljenju. Roditelji prilikom promjene odjeljenja nisu poslušali preporuku da mu obezbjede pomoć psihologa. Vladimir Kecmanović je sinu govorio da je psihopata, a više puta ga je vodio u streljanu, dok je majka Miljana, prema ranijem iskazu dječaka, tražila od njega da bude najbolji – rekao je sudija Zoran Božović tokom obrazlaganje presude donijete krajem decembra, piše Blic.

Apelacioni sud ima tri mogućnosti

Vladimir i Miljana Kecmanović su tokom suđenja negirali navode optužnice tvrdeći da su oni ugledna porodica i da ne treba da budu kažnjeni za ono što je njihov sin uradio!

Presuda je obrazložena na čak 200 strana, a Apelacioni sud ima mogućnost da presudu potvrdi, djelimično preinači ili je potpuno ukine i naloži novo suđenje.

Dječak, koji u vreme izvršenja ovog zločina nije imao navršenih 14 godina, pa samim tim nije krivično odgovoran, pucao je 3. maja u školi iz dva očeva pištolja koja je uzeo 1. maja prošle godine.

On ih je kobnog dana stavio u svoj ranac, otišao u školu i tokom prvog časa ubio 10 osoba i ranio još petoro djece i nastavnicu istorije.

Načelnik opštine Dvor Nikola Arbutina smatra da Fond za finansiranje razgradnje i zbrinjavanja radioaktivnog otpada i istrošenog nuklearnog goriva Nuklearne elektrane “Krško” i dalje nastoji da sa malim iznosom novca pridobije građane ove lokalne zajednice za svoju ideju

Arbutina je rekao da, dok se građanima i udruženjima dijele donacije, Vlada Hrvatske još uvijek nije donijela odluku o isplati pravične naknade opštini Dvor.

“Opština Dvor ima pravo na naknadu za sve što je do sada urađeno i šta će ubuduće da bude u vezi sa projektom zbrinjavanja radioaktivnog otpada. Na naslovnicama smo samo po ovom pitanju”, rekao je on.

Arbutina je rekao da će do kraja godine na javni uvid biti stavljena studija uticaja na životnu sredinu Centra za zbrinjavanje radioaktivnog otpada na lokaciji Čerkezovac, te da opština Dvor ima obavezu da učestvuje u ovom postupku, iako ih niko ni za šta ne pita.

On je rekao da, prema informacijama kojima raspolaže, na lokaciji planiranoj za izgradnju centra za zbrinjavanje radioaktivnog otpada, u krugu bivše kasarne Čerkezovac, nije počelo uklanjanje objekata, ali da se obavljaju pripremni radovi.

Fond za finansiranje razgradnje i zbrinjavanja radioaktivnog otpada i istrošenog nuklearnog goriva Nuklearne elektrane Krško, za potrebe uklanjanja dijela objekata na lokaciji bivše kasarne Čerkezovac ranije je odabrao firmu “Eurko” iz Vinkovaca.

U obrazloženju javne nabavke navedeno je da će izvođač pripremiti teren, ukloniti osam objekata za buduće građevinske radove na lokaciji Centra za zbrinjavanje radioaktivnog otpada.

Fond je za ovu javnu nabavku imao na raspolaganju 2.500.000 evra, a ugovor sa izvođačem je potpisan na iznos 867.368 evra, dok je rok 18 mjeseci od uvođenja u posao.

Osim toga, Fond je objavio rezultate javnog poziva za dodjelu donacija na području opštine Dvor za šta je, kako je navedeno u javnom pozivu, obezbijeđeno 200.000 evra.

Prema objavljenim rezultatima, Fond je podržao 98 projekata od 169 prijava koliko je primljeno.

Prošle godine za 69 projekata Fond je donirao sredstva u iznosu 148.000 evra.

Hrvatska planira da radioaktivni otpad iz Nuklearne elektrane “Krško”, kao i postojeći institucionalni otpad skladišti na lokaciji Trgovska gora u opštini Dvor, na samoj granici sa BiH.