Uprava policije Crne Gore podnijela je Osnovnom državnom tužilaštvu u Bijelom Polju krivičnu prijavu protiv muškarca M.P. zbog sumnje da je počinio krivično djelo ugrožavanje sigurnosti.

Incident se dogodio 16. aprila 2025. godine, oko 7 časova ujutru, u mjestu N. kod Bijelog Polja. M.P. se, kako se navodi u prijavi, u alkoholisanom stanju pojavio ispred porodične kuće svog sina i uputio ozbiljne prijetnje svojoj snaji A.V, navodeći da će ubiti nju, njenog brata i oca. Takođe je rekao da “ako sretne njenog brata, to se neće dobro završiti” – potvrđeno je u ODT Bijelo Polje.

Prema navodima iz prijave, njegove riječi izazvale su kod oštećene osjećaj straha za sopstvenu bezbjednost, ali i za život članova njene porodice.

Nakon saslušanja osumnjičenog, državni tužilac donio je rješenje o zadržavanju M.P. u trajanju do 72 sata. Istraga je u toku.

Peti zahtjev studenata je istraga o incidentu tokom protesta 15. marta. Ali prije nego što je zvanična istraga i završena predstavnici vlasti, pozivajući se na izvještaj ruskog FSBa, tvrde da korišćenje zvučnog uređaja nije korišćeno. Predsjednica Skupštine Srbije Ana Brnabić u izveštaj dodaje i ono što nije napisano – da je pomenuti događaj “planirana duži niz godina”.

Tvrdnja FSB-a da LRAD, zvučni uređaj koji poseduje MUP, nije korišćen 15. marta bio je dovoljan predsjednici Skupštine da po uzoru na stručnjake za zvuk utvrdi kako je sve bilo režirano.

„Brznina zvuka nije takva da on ide tk-tk-tk, a vi onda – jedan se pomjeri, pa se drugi pomjeri, pa se treći pomjeri. Nego je brzina zvuka takva da na toj udaljenosti, tu masu, praktično za nas ljudsku rasu, istovremeno udari. Dolazimo do toga da je sve to što smo vidjeli i sve ovo što vidimo u posljednjih pet mjeseci, apsolutno, pa skoro do perfekcije, isplanirano vjerovatno duži niz godina“, izjavila je Ana Brnabić, predsjjednica Skupštine Srbije.

Stručnoj analizi u istoj emisiji na nacionalnoj televiziji priključila se i bivša članica Saveta REM-a.

„To su te propagandne alatke u kojima su oni koristili reči top i pucanje zato što to inplicira žrtve i krv…“, rekla je tom prilikom Olivera Zekić.

„Ali zvučni top je takav, da ovaj na Slaviji ovom viče – pazi stiže zvuk…“, dodala je Brnabić.

„Da, da, evo ga trči“, rekla je Zekić.

A vlast trči da odbarni ono što je neodbranjivo, jer činjenice su činjenice, navodi Novica Antić, po struci kriminalistički forenzičar. Dodaje i da je na hiljade ljudi svedočilo zvuku koji se čuo 15. marta, a koji je bio nalik raketi ili avionu, i koji je doveo do toga da je veliki broj građana zadobio zdravstvene probleme.

„Prosto je nemoguće da vi na desetine hiljada ljudi odredite da u određenom trenutku svi budu na tom nekom jednom mjestu, jer nemoguće je da iskontrolišete da se ti ljudi ne izmješaju sa onima koji nisu pripremljeni za tako nešto ili nisu spremni za tako nešto. A onda kada emitujete taj nekakav zvuk, da oni svi na isti način postupe, i oni koji su eventualno pripremnljeni za tako nešto i oni koji nisu. Dakle, potpuno je jasno i nesporno da tako nešto nije bilo pripremano“, objašnjava Novica Antić, kriminalistički forenzičar i bivši predsjednik vojnog sindikata.

U odbrani neodbranjivog, Ana Brnabić nastavlja tvrdnjama o tome kako zvučni top u stvari djeluje.

„Šta je prva reakcija? Verovatno da zaštitite ili pokrijete uši. Pošto se niko nije uhvatio ni za ušnu resu, a ne za uši, onda ćemo reći, evo laički – nije mi trebao ni FBI, ni FSB da mi kaže da nije ništa upotrebljeno“, objasnila je Brnabić.

„Cilj nije bio da se pokriju uši i da se ošteti sluh, nego je cilj bio da se izazove panika i da dođe do gaženja. To je upravo i bilo, bila je panika, trčanje i sva sreća da niko nije poginuo, jer moglo je da se zgazi neko dijete, mogla je da bude i mnogo veća panika nego što je bila. Mislim da FSB to uopšte nije pisao, jer je to poptpuno neozbiljan izvještaj“, smatra Goran Belojević, profesor Medicinskog fakulteta u penziji.

Izveštaj je neozbiljan, objašnjava sagovornik N1, i zbog toga što ima pravopisnih grešaka, napisan je na tri strane i urađen za kratko vreme, a ruska Federalna služba bezbjednosti je, kaže, ozbiljna organizacija koja na ovakvim slučajevima radi znatno duže, a izvještaje piše na stotinama strana.

N1

Prije 26 godina, u noći između 22. i 23. aprila, NATO je bombardovao zgradu RTS-a i ubio šesnaestoro zaposlenih. Prvi put je u istoriji ratovanja pogođena jedna medijska kuća koja je prethodno proglašena za legitimni vojni cilj. Zgrada RTS-a bombardovana je tokom emitovanja vijesti u 2 sata i 6 minuta .

Živote su izgubile zaposleni koji su tada bili na svom radnom mjestu: Јelica Munitlak – šminker, Ksenija Banković – video-mikser, Darko Stoimenovski – tehničar u razmeni, Nebojša Stojanović – tehničar u masteru, Dragorad Dragojević – radnik obezbjeđenja, Dragan Tasić – električar, Aleksandar Deletić – kamerman, Slaviša Stevanović – realizator, Siniša Medić – dizajner programa, Ivan Stukalo – realizator, Dejan Marković – radnik obezbjeđenja, Milan Јoksimović – radnik obezbjeđenja, Branislav Јovanović – tehničar u masteru, Slobodan Јontić – monter, Milovan Јanković – precizni mehaničar i Tomislav Mitrović – režiser programa.

Za ovaj zločin odgovarao je samo tadašnji direktor RTS-a Dragoljub Milanović, jer nije poštovao naređenja Savezne Vlade i izmjestio radnike i tehniku na bezbjednu lokaciju. Za NATO- RTS je bio legitiman cilj.

Slučaj je ispitivala specijalna komisija Haškog suda, ali Tužilaštvu nije predložila pokretanje krivičnog postupka.