Nakon preuzimanja “Mitalove” Željezare u Zenici i Rudnika u Omarskoj, fočanski biznismen Gordan Pavlović, odnosno njegova firma “Pavgord”, namjerava da preuzme i prevoz rude, i tako potopi “Željeznice Republike Srpske”.

Kako za Srpskainfo kaže Jelenko Dobraš, predsjednik Sindikata željezničara Republike Srpske, ovu priču još niko nije zvanično potvrdio, ali se ona već mjesecima pronosi prugama od Zvornika do Novog Grada.

“Navodno, postoje indicije da “Pavgord” hoće da registruje svog operatera i da sam vozi svoju rudu, od Omarske do Zenice. Ako bi se to desilo, “Željeznice RS” bi ostale bez prihoda od oko 37 miliona godišnje”, kaže Dobraš.

Inače, teretni prevoz je jedina djelatnost u kojoj “Željeznice Republike Srpske” zarađuju, a gro te zarade čini upravo prevoz rude od Omarske do Zenice. Tim prihodom se, kako kažu poznavaoci prilika, finansira i kakvo takvo održavanje infrastrukture, to jest pruga, a dobrim dijelom i putnički saobraćaj.

Da “priče koje se pronose prugom” imaju osnova, svjedoče i nedavne izjave premijera Save Minića i ministra saobraćaja Zorana Stevanovića.

Prvo je Minić izjavio da putnički saobraćaj na “Željeznicama Republike Srpske” treba ukinuti, jer je neisplativ, pošto, kako je rekao, “ima slučajeva da lokomotiva sa sedam-osam vagona prevozi svega dva-tri putnika“. Ukidanje putničkog prevoza značilo bi i ukidanje ili drastično smanjenje subvencija iz budžeta Srpske za “Željeznice Republike Srpske”.

Nakon premijerove bombe resorni ministar Stevanović je malo “spustio loptu” izjavivši da putnički saobraćaj neće biti ukinut, ali i da “treba razmišljati u nekoliko pravaca”.

“Treba razmišljati u nekoliko pravaca. U svakoj zemlji vlasništvo države su pruge, te objekti uz nju”, rekao je Stevanović u podkastu Srne.

Dakle, sigurno je samo da će “državna” to jest javna ostati oronula i u korov zarasla pruga i “objekti uz nju”.

A ostalo? Vozovi, vagoni, radionice, ili jednom riječju operateri putničkog i teretnog saobraćaja? To je ostalo nedorečeno.

“Očigledno je da neko želi da operater bude privatnik. Taj bi operater sutra imao svoju politiku i svoje interese i on, logično, ne bi radio u interesu Republike Srpske, niti u interesu “Željeznice Republike Srpske”, nego za svoj profit”, poručio je predsjednik Sindikata mašinovođa Republike Srpske Simo Cvjetković.

Cvjetković se pita ko će zaštiti “nacionalnog operatera”, koji je sada, organizaciono gledano, dio “Željeznica Republike Srpske”. Pitanje je retoričko, jer to bi morala uraditi Vlada Republike Srpske, koja je, u ime Republike Srpske, stopostotni vlasnik “Željeznica Republike Srpske”.

“Svu su imovinu uzeli od “Željeznica Republike Srpske”, svaki je kredit išao preko Vlade RS, a sada hoće da daju nekom drugom da radi na našim prugama i hoće da nas ubijede da je to neko rješenje. A nije rješenje. Ako bude uveden drugi operater, radnici će biti tehnološki višak, a “Željeznice Republike Srpske” će potonuti”, kaže Cvjetković.

Ono o čemu, za sada, javno i bez okolišanja govore samo sindikalci, nagoviješteno je “u rukavicama” kroz neke poteze menadžmenta “Željeznica Republike Srpske” na čelu sa Slađanom Jovićem.

Postojao je prijedlog da se željezničke radionice, koje rade ispod cijene za “svoju kuću”, zbog nerentabilnosti, daju pod koncesiju. Ako bi se to desilo, koncesionar bi bez sumnje enormno podigao cijene usluga i to bi bio kamen o vratu i za putnički i za teretni saobraćaj. A onda bi se pojavio spasilac u vidu novog operatera.

Ovakav scenario nije nemoguć, on se čak uklapa u obavezu restrukturiranja “Željeznica Republike Srpske” po programu Svjetske banke iz 2017. godine.

Ovaj proces je finansiran kreditom Svetske banke od 100 miliona KM, koje će građani Republike Srpske vraćati 32 godine.

Jedna od ključnih obaveza po tom programu je bila da se “Željeznice Republike Srpske” transformišu u holding i podijele na 3 preduzeća: za prevoz putnika, za teretni prevoz i za infrastrukturu.

To je trebalo da bude završeno još prije četiri godine, ali nikad nije urađeno. Potrošeno je 100 miliona KM narodnih para, a “Željeznice Republike Srpske” su ostale ono što su i bile: jedno preduzeće sa tri sektora i milionskim gubicima, koje ima manjak radnika u operativi, a višak dobro plaćenih menadžera i koordinatora.

Akumulirani gubitak “Željeznica Republike Srpske” je 288 miliona KM. U preduzeću ima oko 1.700 zaposlenih, a prema tvrdnjama sindikata, na operacijama nedostaje čak 450 željezničara.

“Plate često kasne, pruge su u očasnom stanju, ali je zato upravna zgrada ušminkana i kupljeno je 25 novih “pežo” vozila. kap da smo neka fensi agencija za promet nekretninama”, kaže Jelenko Dobraš.

U BIH je rođeno skoro 10.000 manje djece, nego prije dvije godine. Naši sagovornici tvrde da je za takvo stanje kriva društveno politička situacija u zemlji, ali i stihijski odliv stanovništva u zemlje inostranstva.

Podaci Agencije za identifikacione dokumente, evidenciju i razmjenu podataka BiH, pokazuju da je u BiH rođeno skoro 10 hiljada djece manje, nego prije dvije godine.

Najveći broj novorođene djece bilježi Federacija oko 15.000, dok je u Srpskoj stanje alarmantno. Manje od 8 hiljada rođeno je od januara 2023. do okotobra ove godine. Međutim demograf Stevo Pašalić, demantuje ove podatke.

„Taj podatak koji je objavila IDDEEA, to je apsolutno netačno, nikakvih 10 hiljada manje, to bi bio demografski slom. Prirodno kretanje se ne mjenja tako brzo i tako velike razlike da se prave“.

Iako se ne slaže sa zvaničnim podacima IDEEA-e Pašalić ipak priznaje da smo u problemu. Broj stanovnika se smanjuje iz godine u godinu i trebaju nam, kaže Pašalić, ozbiljne populacione politike.

„Međutim, veća je borba ovdje sa migracijama, dokle god je razvijenost zemalja na zapadu i naših Blakanskih takva da je to veliki jaz između njih, stanovništvo će izlaziti sa voih prostora, htjeli mi to ili ne. Ali, i tu s emože određenim jerama ublažavati ovaj proces koji je nepovoljan“, kaže Pašalić.

Poslanik PDP-a u Narodnoj skupštini Republike Srpske Tanja Vukomanović kaže da je najveći problem u Srpskoj katastrofalna demografska politika, za koju  krivi one koji su vlast protekle dvije decenije.

„Nesigurnost, loši primjeri, obrunt sistem vrijednosti, kriminal, korupcija, destabilizacija, doveli su do toga da ljudi ne samo da ne žele da žive ovdje, već bježe odavde, čak i ljudi koji su ekonomski sigurni imaju dobra primanja, pobjegli su negdje gdje će njihova djeca imati siguran život i sigurnu budućnost.

Vlada Republike Srpske nema uošte razvijenu strategiju demografskog razvoja, i ako je demografija najveći problem ove zemlje. Neodređivanje priroriteta, neozbiljnost dovodi do još gorih brojki, ja za ovakve podatke krivim politiku“, zaključuje Vukomanovićeva.

Sa Vukomanovićevom se slažu i građani Pala, i za loš natalitet krive društveno političku stiuaciju.

„Vidite kakva je situacija, pola omladine ne radi, pola pobježe vani, kome će djeca. I ovo što je ostalo ostali starci i penzioneri“, „Nema hrane, nema poslova, nema svega, vidimo šta nam radi rukovodstvo, ovo je sve do rukovodstva, vjerujte mi“, „Narod nije miran“, „Svakos sebi proba da napravi malo bolje, pa onda kasno shvati da treba da formira porodicu“, kažu anketiranu građani Pala.

Sociolog Vladimir Vasić  potvrđuje da se sve manje djece rađa,a da je razlog tome sve manje i sklopljenih brakova  zbog savremenog karijernog i samotnjačkog načina života mladih, ali i brojnih drugih faktora.

„Društveno politička situacija može da utiče na odluku ljudi na bračnost i na rađanje djece. Nama je trenutno potrebno u tom demografskom smislu trojw ili više djece, a porodice koje kod nas bitišu u društvu imaju jedno ili nijedno djete. Najveći patriota je  danas biti majka i otac.

I ko se danas na to odluči je velika hrabrost,  ali ove patriote koje nama danas pričaju da su patriote bi najviše pažnje trebali obratiti na taj patriotizam“, izjavio je Vasić.

Prema podacima IDEE siuacija u Republici Srpskoj kritična je i po broju stanovnika, jer ovdje  trenutno živi 995 hiljada, dok je u Federaciji taj broj veći za skoro milion.

Ako uzmemo u obzir da se  čitave porodice skoro  na dnevnom nivou iseljavaju iz Srpske, upitno je da li je i ta cifra tačna, jer dosta njih ostane prijavljeno na adresi i ako živi u inostranstvu.

Šume Republike Srpske umjesto da budu nosilac razvoja postale su jedan od najvećih gubitaša u Srpskoj.

Kako bi sanirali gubitke najavljuju rasprodaju imovine i otpuštanje radnika. Da li je to dovoljno ili je neophodna promjena poslovne politike?

Javno preduzeće Šume Republike Srpske najavljuje rasprodaju imovine. Na dobošu će završiti objekat na Jahorini, Šumarska kuća Ognjište.

,,Od radnika sam dibio informaciju da im j edirektor saopštio da će se objekat prodati i da će oni biti otpušteni kao tehnološki višak”, kaže predsjednik Sindikata zaposlenih u Javnom preduzeću Šume Republike Srpske Aleksandar Koprivica.

Objekat Ognjište ima oko 80 kreveta i restoran i dok je, do prije nekoliko godina, bio pod zakupom važio je za jedno od najpoželjnih mjesta na planini.

Kako je objekat smješten u srcu Jahorine od prestižnog mjesta postao gubitaš?

Možda li je cilj da za jeftine pare završi u rukama unaprijed poznatog kupca. Čeka li slična sudbina cijelo preduzeće?

,,Ako dođe do privatizacije, nije bitno hoće li novi vlasnik biti neki stranac ili konzorcijum najjačih domaćih drvoprerađivača koji ionako utiču na našu poslovnu politiku, svi će imati problema.

I drvoprerađivači koji ne budu dio koncesionog kruga biće na gubitku jer će im drastično skočiti cijena sirovine. Krah Šuma bio bi i demografska bomba za Republiku Srpsku, posebno za njene ruralne dijelove iz kojih bi se iselilo 200 hiljada ljudi”, kaže Koprivica.

Privatizacija neće ići baš tako lako, smatra ekonomista Svetlana Cenić i podsjeća da se vlast u Serpskoj, radi skidanja američkih sankcija Miloradu Dodiku i ostalim, obavezala na poštovanje odluka Ustavnog suda BiH a jedna od njih je i zabrana raspolaganja državnom imovinom, u ovom slučaju šumama.

,,Rado bi se pogodovalo nekima da se napravi dil, koliko kome procenata pripada od svakog kubika prodatog drveta, ali ne može”, kaže Cenić ali ipak dodaje da je u ovoj zemlji sve moguće pa i to.

,,Problem je samo što su dugovi preduzeća premašili kapital a teret je i ogroman broj radnika jer je to javno preduzeće postalo stranačka firma”, zaključuje Cenić.

Poslanik SDS-a u Narodnoj skupštini Republike Srpske Ognjen Bodiroga podsjeća da su Šume Srpske prije 20 godina poslovale pozitivno sa 2 hiljade radnika a danas, nakon 20 godina vladavine ovog režima, u minusu su nekoliko desetina miliona maraka i imaju preko 4 hiljade radnika.

,, Samo se kod nas, zbog kriminala i korupcije, može desiti da preduzeće koje siječe i prodaje šumu bude u minusu”, zaključuje Bodiroga.