Dugo je bio strahom obavijen diktator koji je uživao podršku Sjedinjenih Američkih Država, a čiji je režim tokom Hladnog rata nadgledao krvave masakre i pronevjerio ogromne sume državnog novca kako bi obezbijedio luksuz i političku moć svojoj porodici.

U ponedjeljak je, međutim, posthumno proglašen nacionalnim herojem Indonezije – što je izazvalo talas protesta među organizacijama za ljudska prava i preživjelim žrtvama koje tvrde da se time pokušava “oprati” brutalna prošlost režima koji je ostavio stotine hiljada mrtvih.

Bivši predsjednik Suharto dobio je titulu na ceremoniji koju je predvodio sadašnji predsjednik Prabovo Subijanto – nekadašnji Suhartov zet i bivši general optužen za sopstvene zločine protiv ljudskih prava.

„Kao istaknuta ličnost iz provincije Centralna Java, heroj borbe za nezavisnost, general Suharto izdvajao se još od vremena borbe za slobodu“, objavljeno je tokom ceremonije, prenosi Reuters.

Ali, kako pokazuje burna rasprava u zemlji, takav opis izaziva duboke podjele – jer Suhartovo nasljeđe ni danas nije jasno, prenosi CNN.

Ko je bio Suharto?
Rođen 1921. godine, dok je Indonezija još bila nizozemska kolonija, Suharto je stekao moć nakon sticanja nezavisnosti 1949. godine, popevši se do čina generala sa pet zvjezdica.

Ključni trenutak dogodio se 1965. godine, kada je propao pokušaj vojnog puča i ubijen niz generala. Suharto je optužio komuniste, svrgnuo tadašnjeg predsjednika Sukarna i pokrenuo masovna pogubljenja širom zemlje.

Prema procjenama istoričara i organizacija za ljudska prava, ubijeno je između 500.000 i milion ljudi, a mnogi među njima nisu bili komunisti već etnički Kinezi ili ljevičarski simpatizeri.

Sjedinjene Države su podržale krvavi obračun, pružajući listu imena, opremu i novac indonežanskoj vojsci – kako pokazuju deklasifikovani dokumenti iz 2017. godine.

Međunarodni tribunal u Hagu 2016. godine proglasio je SAD, Veliku Britaniju i Australiju saučesnicima u zločinima koji su kvalifikovani kao zločini protiv čovječnosti.

Tri decenije autokratije
Suharto je vladao 31 godinu, tokom kojih je ugušio političku opoziciju, ograničio slobodu medija i vojskom kontrolisao teritorije poput Istočnog Timora, Ačea, Zapadne Papue i Moluka.

Zapadne sile su, uprkos represiji, često pružale prećutnu podršku njegovom režimu – jer je bio anti-komunistički saveznik tokom Hladnog rata.

Dok su neki hvalili njegovu ulogu u ubrzanom ekonomskom rastu, drugi su isticali da je iz državne kase pronevjerio milijarde dolara, obezbijedivši luksuzan život svojoj porodici.

Njegova vlast okončana je 1998. godine nakon Azijske finansijske krize, koja je izazvala masovne proteste i dovela do njegove ostavke – označivši početak demokratske ere u Indoneziji.

Suharto je umro 2008. godine, nikada ne odgovarajući za svoje zločine.

Zašto ga sada proglašavaju herojem?
Mnogi smatraju da odluka predsjednika Prabova Subijanta da mu dodijeli nacionalno priznanje nije slučajna. Prabovo je bio zet Suharta, služio je kao komandant tokom njegovog režima i sam je optužen za otmice i nestanke aktivista tokom protesta 1998. godine.

Prabovo je izabran za predsjednika 2024. godine uz podršku Suhartove partije Golkar, a u pobjedničkom govoru zahvalio se svom bivšem tastu.

Od tada je proširio uticaj vojske na civilne institucije, što mnogi smatraju povratkom militarizmu iz Suhartove ere.

Istovremeno, brojni Suhartovi lojalisti i članovi porodice nastoje da njegovu sliku predstave u pozitivnom svjetlu – kao simbola „stabilnosti i reda“.

Oštre reakcije
Aktivisti i žrtve režima burno su reagovali na dodjelu titule. Na protestima u Džakarti nosili su transparente sa natpisima:

„Suharto nije heroj“ i „Prekršilac ljudskih prava“.

„Ova odluka je uvreda za žrtve i pokušaj da se izbrišu decenije patnje“, saopštila je Amnesty International, dok je Human Rights Watch upozorio da se time „ozakonjuje izopačavanje istorije“.

Bivši zatvorenik Bedžo Untung, koji je bez suđenja proveo devet godina u zatvoru zbog navodnih komunističkih veza, rekao je:

„Šokiran sam i ogorčen ovom apsurdnom odlukom. Još uvijek živimo sa posljedicama Suhartove torture.“

Suhartova kćerka, Siti Hardijanti Rukmana, branila je odluku riječima:

„Ništa ne skrivamo. Zahvalni smo predsjedniku što je prepoznao očevo djelo. On zna šta je moj otac učinio za zemlju.“

Jedan od najpoznatijih dragulja u istoriji, firentinski dijamant od 137 karata, ponovo je ugledao svjetlost dana nakon čitavog vijeka.

Jedan od najpoznatijih i najzagonetnijih dragulja na svijetu – firentinski dijamant od 137 karata, za koji se vjerovalo da je zauvijek izgubljen, ponovo je pronađen nakon jednog vijeka.

Ovaj neprocjenjivi dragulj čitav vijek je bio skriven u sefu jedne kanadske banke, čuvajući tajnu posljednje austrijske carske porodice, prenosi The Guardian.

Kamen kruškolikog oblika i nežno žute boje vijekovima je pripadao evropskim kraljevskim porodicama.

Nakon Prvog svjetskog rata izgubio mu se svaki trag, pa su istoričari mislili da je ukraden, preoblikovan ili sakriven u Južnoj Americi. Međutim, ispostavilo se da su ga Habsburgovci pažljivo čuvali, a samo nekolicina njihovih potomaka znala je gdje se nalazi.

Bjekstvo pred nacistima
Poslije raspada Austro-Ugarske, car Karlo I prebacio je porodične dragulje u Švajcarsku, plašeći se pobuna.

Ubrzo je i sama carska porodica otišla u egzil. Kada su nacisti 1940. godine počeli osvajanje Evrope, Karlova supruga, carica Zita, ponovo je bila primorana na bijeg.

Sa osmoro djece i draguljima sakrivenim u kartonskom koferu, stigla je najprije u Sjedinjene Države, a zatim se porodica nastanila u kanadskoj provinciji Kvebek.

“Moja baka se tada prvi put poslije dugo vremena osjećala bezbjedno”, izjavio je njen unuk, Karl fon Habsburg-Lotringen, za New York Times.

Pretpostavlja da je tada mali kofer stavljen u bankovni sef i da je tu i ostao.

Tajna duga sto godina
U to vrijeme samo su dvojica ljudi znala gdje je dijamant sakriven – Zitini sinovi Robert i Rodolf.

Carica je od njih zatražila da lokaciju i samo postojanje dragulja drže u tajnosti punih sto godina nakon smrti njenog supruga 1922. godine. Oni su tu informaciju pred smrt prenijeli svojim sinovima.

Zita se 1953. vratila u Evropu, ali je nakit ostavila u banci u Kvebeku, gdje je i ostao sve do danas. Preminula je 1989. godine, u 96. godini života.

Teorije o nestanku
Firentinski dijamant ima bogatu i burnu istoriju.

Navodno su ga posjedovali Karlo Smeli, porodica Mediči, a kasnije i Habsburgovci. Tokom decenija nestanka pojavile su se brojne teorije, od toga da ga je Hitler konfiskovao tokom aneksije Austrije, do pretpostavki da su ga američki vojnici pronašli i vratili u Beč.

Drugi su vjerovali da je prokrijumčaren u Južnu Ameriku, preoblikovan i prodat u SAD, ili da su ga sami Habsburgovci prodali poslije pada carstva.

Potvrđena autentičnost
Stručnjak za dragulje Kristof Kochert iz bečke firme AE Köchert, koja je nekada bila zvanični draguljar carske porodice, potvrdio je da je pronađeni kamen zaista originalni firentinski dijamant.

Porodica Habsburg najavila je da će dragulj uskoro biti izložen u jednom kanadskom muzeju. Istakli su da dijamant nije na prodaju i da njegova vrijednost neće biti objavljena.

U Turskoj se dogodio veliki skandal nakon što su sigurnosne kamere u jednoj školi snimile nezamisliv incident na kome se vidi kako direktor gura učenika niz stepenice.

Da situacija bude još alarmantnija u pitanju je dječak sa posebnim potrebama, prenio je portal Bengturk.

Osumnjičeni nasilnik je priveden u okviru istrage pokrenute nakon što se incident dogodio u okrugu Turgutlu u Manisi.

💢Manisa’nın Turgutlu ilçesinde, otizmli öğrenciyi merdivenlerden iten okul müdürü gözaltına alındı

💢Turgutlu Cumhuriyet Başsavcılığı, otizmli 5. sınıf öğrencisi B.U.U’nun (13) okul müdürü B.G. tarafından itilerek merdivenlerden düşmesiyle ilgili soruşturma başlattı.… pic.twitter.com/22IhFfhoum

— Bengü Türk (@benguturktv) November 11, 2025

Incident se dogodio u Srednjoj školi Irlamaz Refik Pınar u okrugu Turgutlu i izazvao je veliki bes javnosti. Prema izvještajima, direktor škole, čiji su inicijali B.G., sreo je učenika (13), đaka petog razreda, dok je silazio niz stepenice. Na snimcima se vidi kako je direktor gurnuo učenika, zbog čega je on pao niz stepenice.

Nakon incidenta, Glavno javno tužilaštvo u Turgutlu pokrenulo je istragu. Snimci sa sigurnosnih kamera u školi dostavljeni su istrazi, a nasilni direktor B.G. je uhapšen i priveden, prenosi Telegraf.

Dok traje ispitivanje osumnjičenog u Okružnoj komandi žandarmerije, nastavlja se i sudska i administrativna istraga o incidentu. Sa druge strane, Okružna uprava Turgutlu saopštila je da je direktor škole primoran da podnese ostavku na svoju funkciju.