Apelacioni sud u Beogradu potvrdio je presudu kojom su masovni ubica Uroš Blažić i njegov otac Radiša Blažić osuđeni na po 20 godina zatvora zbog masakra u Duboni i Malom Orašju.

Apelacioni sud je žalbe branilaca oca i sina odbio kao neosnovane.

Po ocjeni Apelacionog suda, prvostepeni sud je, suprotno navodima žalbe Uroša Blažića, u pobijanoj presudi najprije pravilno utvrdio sve zakonom propisane okolnosti u odnosu na olakšavajuće okolnosti, a zatim je pravilno od otežavajućih okolnosti cijenio da je okrivljeni Uroš Blažić prilikom preduzimanja radnji krivičnih djela u kratkom vremenskom periodu i u kontinuitetu ispoljio naročitu upornost, istrajnost, brutalnost ali i odsustvo empatije prema oštećenima, jer ih je ostavio bez pomoći i otišao potpuno mirno sa lica mjesta, ispoljivši pritom visok stepen kriminalne volje.

Sud mu je zato, dalje cjeneći stepen krivice i jačinu povrede zašitećnog dobra, najprije utvrdio pojedinačne kazne zatvora i to zbog izvršenja krivičnog djela teško ubistvo u trajanju od 20 godina, zbog krivičnog djela nedozvoljena proizvodnja, dražanje, nošenje i promet eksplozivnih materija i krivičnog dela otmica u trajanju od po 10 godina, i zbog krivičnog djela neovlašćeno korišćenje tuđeg vozila kaznu zatvora u trajanju od tri godine, pa ga je osudio na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 20 godina, pravilno primijenivši član zakona koji propisuje da se doživotni zatvor ne može izreći licu koje u vrijeme izvršenja krivičnog djela nije navršilo 21 godinu života, navedeno je iz Apelacionog suda.

“Uroš Blažić je u vreme izvršenja krivičnog dela imao navršenih 20 godina života, pa samim tim spada u kategoriju mlađih punoletnih lica, kojima se u smislu imperativnih kriivčnopravnih propisa ne može izreći kazna zatvora u trajanju dužem od 20 godina, na koju kaznu zatvora je kao maksimalno zakonom propisanu, i prema stavu ovog suda pravino i osuđen”, ističu iz suda.

Pravilno je, navode, prvostepeni sud utvrdio da je okrivljeni Radiša Blažić kako u Duboni tako i u Šepšinu neovlašćeno držao veću količinu vatrenog oružja, djelova za oružje, konvertibilno oružje, municiju, eksplozivne materije i minsko-eksplozivna sredstava.

Po ocjeni Apelacionog suda u Beogradu protivpravno postupanje okrivljenog Radiše Blažića kada je u pitanju teško djelo protiv opšte sigunosti se ne ogleda u činjenju, već upravo u nečinjenju – propuštanju okrivljenog da obezbijedi navedenu količinu oružja i municije koju je nabavio i držao lako dostupnom okrivljenom Urošu Blažiću, čime je izazvana konkretna opasnost za život i tijelo ljudi, odnosno smrt i ranjavanje više lica od strane Uroša Blažića.

“Apelacioni sud nalazi da je prvostepeni sud pravilno u odnosu na okrivljenog Radišu Blažića od olakšavajućih okolnosti imao u vidu da se radi o porodičnom čoveku, da je postupao u stanju smanjene uračunljivosti do bitnog ali ne i bitno, te da je neosuđivan, dok je što se tiče otežavajućih okolnosti, sud imao u vidu da je u pitanju profesionalno vojno lice, između ostalog i instruktor za snajper, da mu je oružje bilo poznato i dostupno, da mu je takođe bilo poznato da su protiv njegovog sina pokretani prekršajni postupci, a da pritom uz sva ova saznanja kao vojno lice nije učinio ništa da svojim autoritetom i ličnošću utiče, zaštiti i spreči da se ikakva neprijatna situacija dogodi, kako u svojoj porodici najpre tako i u društvu, već je suprotno sopstvenoj profesiji doprineo da se dogodi tragedija nemerljivih razmera, pri čemu je njegov sin okrivljeni Uroš prilikom izvršenja dela ispoljio naročitu upornost, istrajnost, bezobzirnost, brutalnost i odsustvo svake empatije prema oštećenima”, dodaju iz Apelacionog suda.

Dajući adekvatan značaj utvrđenim otežavajućim i olakšavajućim okolnostima, prvostepeni sud je pravilno Radiši Blažiću utvrdio kazne i to za krivično djelo nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozinih materija kaznu zatvora u trajanju od 12 godina i za krivično djelo teško djelo protiv opšte sigurnosti kaznu zatvora u trajanju od 10 godina, a zatim ga osudio na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 20 godina, nalazeći da će se odmjerenom jedinstvenom kaznom u potupnosti ostvariti svrha kažnjavanja i da će se u dovoljnoj mjeri uticati na okrivljenog i na druge da ubuduće ne čine krivična djela, da će se odmjerenom kaznom uticati na jačanje morala i učvršćivanje obaveze poštovanja zakona i da će dovesti do potrebne pravičnosti i srazmjere između učinjenog djela i težine kazne, te da je odmjerena kazna neophodna ali i dovoljna da se ostvari kako specijalna tako i generalna prevencija u smislu suzbijanja društveno opasnih djelatnosti, prenosi Telegraf.rs.