Ustavni sud BiH usvojio je apelaciju Miloša Obradova, Stefana Samardžije i Srđana Sokolovića, koji su bili osumnjičeni za ubistvo dva sarajevska policajca, kojom se utvrđuje povreda prava iz Ustava BiH i Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda u predmetu sarajevskog Kantonalnog tužilaštva.

Ustavni sud je naložio tužilaštvu Kantona Sarajevo da bez daljeg odlaganja preduzme radnje radi otklanjanja povrede prava apelanata i potvrdio da su Obradov, Samardžija i Sokolović u toku postupka bili izvrgnuti nehumanom i ponižavajućem tretmanu i kazni.

Od kantonalnog Tužilaštva je zatraženo da dostavi odgovor na apelaciju i spis predmeta.

Tužilaštvo je u oba navrta dostavilo odgovor na apelaciju, bez spisa, iako je bilo obavezno da dostavi cijeli spis, konstatovao je Ustavni sud BiH.

Agencija za istrage i zaštitu je 26. oktobra 2018. godine lišila slobode Obradova, Samardžija i Sokolović, te predala pripadnicima MUP-a Kantona Sarajevo, uz zapisnik o predaji lica na kome je konstatovano da ne postoje povrede.

Kako apelanti navode, nalog za hapšenje odnosio se na slučaj u kojem su ubijena dva pripadnika MUP-a Kantona Sarajevu rano ujutro tog dana. Apelanti ističu da su odmah nakon što su uvedeni u prostorije kantonalnog MUP-a pretučeni, zlostavljani, vrijeđani i mučeni.

Oni su 1. novembra 2018. godine podnijeli krivičnu prijavu Tužilaštvu protiv više NN lica zbog postojanja osnovane sumnje da su sa direktnim umišljajem počinili krivično djelo, nanošenje teške tjelesne povrede, u vezi sa krivičnim djelima zlostavljanje u obavljanju službe, zloupotreba položaja ili ovlaštenja, nesavjestan rad u službi i saučesništvo.

Dana 29. novembra iste godine, apelanti su dostavili Tužilaštvu fotografije četiri lica, koja su prepoznala sa TV kao lica koja su ih zlostavljala. U odgovoru na apelaciju, Tužilaštvo je navelo da protiv NN lica nije donijeta naredba o sprovođenju istrage.

Nakon što su uvedeni u prostorije MUP Kantona Sarajevo, odmah nakon zatvaranja ulaznih vrata, lica u tamnim uniformama, koja su nosila maske na licu, zajedno sa inspektorima MUP Kantona Sarajevo počela su da udaraju Obradova, Sokolovića i Samardžiju pesnicama, nogama i palicama.

Udarani su pretežno po glavi, leđima i stomaku što je rezultiralo lomovima, obilnim krvarenjem iz usta i nosa, te nebrojenim podlivima.

Osim inspektora, uniformisanih lica i kriminalističkih tehničara sa kojima su i poslije komunicirali, apelanti nisu uspjeli da saznaju identitet lica koja su nosila maske dok su ih zlostavljala.

Nakon toga su odvedeni u posebne prostorije gdje je zlostavljanje nastavljeno. U apelaciji je detaljno navedeno šta im je rađeno kliještima, da su vrijeđani, da im prijećeno odsijecanjem udova i likvidacijom. Udarani su pištoljima, noževima su im zarezivane uši što je, kako apelanti navode, trajalo do jutra kada su pušteni da idu kući. Apelanti ukazuju da su prisiljavani da klanjaju, da im je puštan ezan za dženazu i da su vrijeđani na nacionalnoj i vjerskoj osnovi.

Apelanti navode da su pretrpili teške tjelesne povrede, da je jednom od njih polomljena ruka i nagnječen bubreg, kao i da je silovan kišobranom, te da je za vrijeme torture tri puta gubio svijest. Oni ističu da će to potvrditi lice koje je bilo prisutno prilikom zlostavljanja.

U apelaciji se dalje navodi da je jedan od apelanta još jednom, mjesec dana kasnije ispitivan u prostorijama kantonalnog MUP-a gdje su ga ovlaštena službena lica tjerala da skoči sa četvrtog sprata.

Obradov, Samardžija i Sokolović napominju da nisu saslušavani, da im nisu postavljena pitanja u vezi predmeta zbog koga su lišeni slobode, te da su samo zlostavljani.

Takođe je navedeno da se u ovaj slučaj “zlostavljanja od policijskih službenika” uključio Evropski komitet za prevenciju mučenja i nečovječnog postupanja ili ponižavanja ili kažnjavanja, koji su saslušali apelante i preuzeli medicinsku dokumentaciju.

Apelanti ukazuju na period od podnošenja prijave u kojem je nekoliko počinilaca identifikovano, a da u istrazi nije izvršena nijedan radnja, te da se istraga opstruiše.

Osim činjenice da su oštećeni apelanti “lica srpske nacionalnosti”, ne postoji drugi razlog za opstrukciju ove istrage, posebno u svjetlu činjenice da se postupci za nasilno ponašanje pred ovim tužilaštvom završavaju u roku od šest mjeseci, te da je Kantonalno tužilaštvo u Sarajevu vršilo nadzor nad radom policijskih službenika koji su mučili apelante.

U konkretnom slučaju apelacija je podnijeta zbog nezadovoljstva apelanta postupanjem Tužilaštva po njihovoj krivičnoj prijavi od 1. novembra.

U suštini apelanti se žale što Tužilaštvo nije ispitalo navode iz njihove krivične prijave u roku od 11 mjeseci, od podnošenja krivične prijave. Apelanti tvrde da je razlog za to leži u činjenici da su oni srpske nacionalnosti.

Ustavni sud smatra da postupanje Tužilaštva po krivičnoj prijavi apelanta u ovom slučaju, odnosno ispitivanje navoda apelanata nije prvenstveno bilo ažurno, a rezultat je da dvije godine i šest mjeseci nakon dogođaja Tužilaštvo “analizira” predmet “ciljem donošenja odluke u ovom predmetu”.

Nalaže se tužilaštvu Kantona Sarajevo da u roku tri mjeseca od dana dostavljanja ove odluke obavijesti Ustavni sud BiH o preduzetim mjerama s ciljem izvršenja ove odluke.

Pripadnici MUP-a Kantona Sarajevo Adis Šehović i Davor Vujinović ubijeni su krajem oktobra 2018. godine prilikom vršenja dužnosti u sarajevskom naselju Alipašino Polje, kada su iz automatskog oružja na njih pucala, za sada, još nepoznata lica.

(Agencije)