Connect with us

Politika

Vlada Srpske u izvještaju SB UN dostavila ZAKLJUČKE MEĐUNARODNE KOMISIJE

Vlada Republike Srpske je uz 31. izvještaj Savjetu bezbjednosti Ujedinjenih nacija dostavila i priloge među kojima su zaključci Međunarodne komisije za istraživanje stradanja svih naroda u srebreničkoj regiji u periodu 1992-1995. godina.

U navedenim zaključcima je navedeno da su, nakon temeljne istrage, utvrdili da su “ubistva u Srebrenici 1995. godine bila ratni zločin, ali da se nije dogodio, niti pojedinačni zločin genocida, niti genocid uopšte”.

Riječ je o poglavlju 11 Izvještaja Međunarodne komisije za istraživanje stradanja svih naroda u srebreničkoj regiji u periodu 1992-1995. godina.

– Izvještaj je sastavljen na osnovu naučne metodologije od strane eminentnih stručnjaka svjetskog ranga iz svojih oblasti sa prestižnih univerziteta i instituta, na čelu sa izraelskim istoričarem Gideonom Grajfom, koji je profesor na Univerzitetu u Teksasu i jedan od vodećih istraživača Holokausta u svijetu, dok su ostali članovi Komisije bili su istaknuti akademici iz SAD, Јapana, Australije, Nigerije, Italije, Srbije i Njemačke – ističe se u saopštenju Vlade Srpske.

U izvještaju je navedeno da je zločin u Srebrenici 1995. godine uslijedio nakon etničkog čišćenja te regije od strane muslimanske-bošnjačke vojske, u kojem su na stotine srpske djece, žena i staraca namjerno mučene i ubijene.

– Srpski narod dožio je strašne zločine na ovom području, što je potpuno zanemareno, već postoje namjere da se prikaže da su bošnjačke žrtve u Srebrenici jedine žrtve – navodi se.

Ubistva srpskih civila, uključujući djecu
Takođe, rečeno je da srebreničku regiju, odnosno Srednje Podrinje, sa istorijskog aspekta nije moguće posmatrati u svjetlu događaja iz jula 1995. godine, jer kako se može vidjeti iz izvještaja, sukobi između Srba i muslimana u Srednjem Podrinju započeli su aprila 1992. godine, a početkom maja izntenzivirale su se napadačke aktivnosti muslimanskih oružanih snaga na području opštine Srebrenica, koje su započele sistematičnu kampanju etničkog čišćenja srpskih sela u okolini Srebrenice, sa ciljem zauzimanja Bratunca i presijecanja Republike Srpske na dva dijela.

Kako je opisano u izvještaju, jedno od većih srpskih sela u Srebrenici, Podravanje, napadnuto je 24. septembra.

Tada je ubijen 31 civil i pripadnik seoskih straža, nekoliko ih je zarobljeno, a selo je spaljeno.

Srpsko selo Fakovići u opštini Bratunac, spaljeno je 5. oktobra, a ubijeno je 28 civila i pripadnika seoskih straža, od čega 12 žena.

– Svega nekoliko dana kasnije (8. oktobra) u opštini Zvornik, u selima Šetići i Malešići, ubijeno je 14 civila i pripadnika seoskih straža srpske nacionalnosti. Veliki napad muslimanskih snaga iz Srebrenice na srpska sela Bjelovac, Sikirići i Loznica u opštini Bratunac odigrao se 14. decembra 1992. godine – podsjećaju u izvještaju.

U ovom napadu ubijena su 62 lica srpske nacionalnosti, dok su mnogi Srbi, uglavnom žena i djeca odvedena u zarobljeništvo. Јedna grupa žena i djece, njih 17, razmijenjena je 6. februara 1993. godine.

– Na veliki hrišćanski praznik Božić 7. januara 1993. godine muslimanske jedinice iz Srebrenice započele su opsežan napad na srpska sela u opštini Bratunac, posebno ciljajući selo Kravicu – ističe se u saopštenju.

Dodaje se da je tom prilikom prognan sav srpski živalj, dok su sela bila razrušena, popaljena i opljačkana. U napadu je ubijen 51 civil i pripadnik seoskih straža.

Јedan dio Srba je, kako se navodi, zarobljen i odveden u Srebrenicu.

– U istom naletu i u sklopu velike ofanzive koja se izvodila prema opštini Bratunac, muslimanske snage su 16. januara 1993. godine izvršile napad na Skelane. Srpsko civilno stanovništvo na ovom području bilo je u okruženju sa tri strane, te je pod pritiskom protjerano u Srbiju – navodi Vlada Srpske u svom izvještaju.

Dodaju da je u napadu ubijeno 57 civila i pripadnika seoskih straža.

Vlada Srpske dalje ističe da napadom na Skelane 16. januara 1993. godine od strane muslimanskih snaga sa sjedištem u Srebrenici čije su akcije bile koordinisane od strane vojnog i političkog vrha iz Sarajeva, zaokružena je teritorija muslimanske enklave Srebrenica, u tom trenutku etnički najčistijeg područja u ratnoj Bosni i Hercegovini.

Demilitarizacija Srebrenice i Žepe
Muslimanske oružane snage, takozvane ARBiH, su na ovom području očigledno počinile brutalne i sistematske zločine za koje je njihova komanda u Sarajevu znala.

Sa druge strane, do ovog perioda bilo je i napada Vojske Republike srpske na oružane snage tzv. ARBiH u muslimanskim naseljima, u kojima je stradao određen broj vojnih obaveznika i civila.

U izvještaju podsjećaju da je sredinom aprila 1993. godine postignut je Sporazum o demilitarizaciji Srebrenice i Žepe, koji su potpisali predstavnici VRS, tzv. ARBiH i UN-a koji su bili garant provođenja ovog sporazuma odnosno i demilitarizacije enklava Srebrenica i Žepa, ali ističu da muslimanske snage u Srebrenici na čelu sa svojim rukovodstvom u Sarajevu ni u jednom trenutku nisu dozvolile da budu razoružane, nego su na demilitarizovanu zonu gledali kao na utočište za reorganizaciju svojih vojnih potencijala iz kojeg bi u buduće mogli da vrše dejstva po dubini Vojske Republike Srpske.

– Od kada je stupio na snagu ovaj Sporazum pod pokroviteljstvom UN-a od sredine marta 1993. pa do sredine ljeta 1995. godine pripadnici 8. OG, osnosno 28. divizije ubili su oko 450 srpskih civila i vojnika na području oko Srebrenice. Sa druge strane, u periodu od 1992. godine pa do početka 1995. godine, prema muslimasnkim i drugim izvorima muslimanska strana je u ovoj regiji imala oko 2.100 poginulih, od kojih je, kako je navedeno u zvaničnoj monografiji 28. divizije tzv. ARBiH, 1.800 bilo vojnika, od kojih je određen broj danas sahranjen u Memorijalnom centru Srebrenica – Potočari – stoji u izvještaju.

U izvještaju se može vidjeti da su, zbog sve agresivnijeg djelovanja pripadnika 28. divizije i realne opasnosti da se ostvare njihovi vojno-politički planovi o presijecanju Republike Srpske u Srednjem Podrinju, snage VRS krenule sa izvođenjem akcije kodnog naziva „Krivaja 95“. Prvobitna akcija nije predviđala zauzimanje samog grada Srebrenica, ali kako je 28. divizija odlučila da napustiti odbranu grada i svoje porodice i krene u proboj iz okruženja, VRS je odlučila da uđe u sam grad.

– Posmatrajući novonastalu situaciju iz vojno-taktičkog aspekta, pri tome imajući u vidu nizak broj žrtava i dovoljno materijalno tehničkih sredstava, kao i podršku holandskog bataljona UNPROFOR-a, da je 28. divizija odlučila da brani grad do samog pada Srebrenice ne bi došlo tako lako – naglašava se.

Proboj prema Tuzli
Ipak, komanda 28. divizije naredila je da se u Šušnjarima okupi svo aktivno i rezervno vojno osoblje, srebrenička policija, i svi borbeno sposobni muškarci iz Civilne zaštite i radne obaveze. Svi stacionirani vojni obveznici u Šušnjarima primili su naređenje da izvrše borbenu operaciju proboja prema Tuzli i formirali su borbeni poredak koji se zaputio prema Tuzli kroz teritoriju pod kontrolom VRS-a. U koloni se nalazilo oko 12.500 ljudi.

Relevantni izvori, prvenstveno dokumenti vojne i civilne bezbjednosti tzv. Republike BiH, zatim dokumenti MKSЈ, potvrđuju vojni status kolone. Izjave učesnika u proboju koje su date organima civilne i vojne bezbjednosti BiH, a koje su citirane u ovom izvještaju, detaljno opisuju vojnu prirodu kolone, vojni statusu česnika, lanac komandovanja, borbeni raspored, naoružanje itd. Takođe, kolona je trebala proći put, izvršiti proboj, pod borbom dug preko 80 kilometara i sukobila se sa oko ukupno 4.000 pripadnika VRS.

Rekonstrukcija događaja vezana za kretanje pomenute kolone, odnosno proboj iz okruženja, predstavlja jedan od značajnih dijelova Izvještaja Komisije. Na osnovu postulata krivične istrage put i dešavanja za kolonu praćena su od mjesta iz sata u sat, i iz dana u dan. Na osnovu procjene gubitaka bazirane na izjavama preživjelih svjedoka u proboju i izvještajima tzv. Armije BiH, sa velikom vjerovatnoćom možemo reći da je tokom cijele rute kretanja kolone stradalo u borbama, međusobnimo bračunima i samoubistvima između 4.000 – 5.000 ljudi.

– Upravo na osnovu tog broja, kao i analizirajući ukupan broj stradalih, bili smo u mogućnosti da vršimo procjenu broja zarobljenih učesnika u proboju. Na osnovu analiziranih podataka, komisija je procijenila da je minimalan broj zarobljenih pripadnika muslimanske vojske, redovnog i rezervnog sastava, između 1.500 – 2.000 a maksimalan između 2.500 – 3.000 ljudi – ističe se.

Kako bi se utvrdio broj osoba koje su ubijene u masovnim strijeljanjima, polazilo se od pretpostavke da je ukupan broj zarobljenih učesnika u proboju maksimalan broj strijeljanih lica. Pored toga, mora se uzeti u obzir činjenica da određeni broj zarobljenika nije strijeljan, već da je kasnije razmijenjen. Dakle, ovaj pomenuti broj od maksimum 2.500-3.000 zarobljenih, odnosno strijeljanih lica u periodu od 14. do 16. jula 1995. godine, do koga je došla kriminalistička istraga je u potpunosti u skladu sa rezultatima forenzičko-antopološke analize vršene od strane Komisije.

Budući da su svi masovno pogubljeni pojedinci u početku bili ukopani u primarne grobnice, iz ugla forenzičke arheologije urađena je analiza tih grobnica. Forenzička analiza pokazala je da, teoretski uzevši, najveći broj individua koje su mogle da se nalaze u primarnim grobnicama ne prelazi 3.715 individua, i to samo u slučaju da su grobne jame iskorištene u potpunosti – bez praznog prostora između tijela.

Manipulacija imenima žrtava
Takođe u izvještaju se navode manipulacije sa imenima žrtava, o čemu je detaljno u Izvještaju navedeno na stranama 367-385, 400-401.

U izvještaju kada se govori o pojmu genocida u kontekstu dešavanja u srebreničkoj regiji i presudama Međunaronog krivičnog suda za bivšu Јugoslaviju ( MKSЈ-a), neosporno treba kritički posmatrati činjenicu da je Tribunal imao suviše ograničen pogled na događaje iz jula 1995. godine.

– MKSЈ nije raspravljao o raznim motivima poput onog da je i srpska strana ponudila razmjenu Srebrenice i Žepe za teritoriju pod kontrolom Srba u i oko Sarajeva, nije se osvrnuo ni na konstantnu vojnu prijetnju koju je predstavljala 28. divizija tzv. ARBiH koja je bila stacionirana u Srebrenici u trenutku demilitarizacije od 1993. godine – navodi se u izvještaju Vlade RS.

Dodaje se da je nakon temeljne istrage Nezavisne međunarodne komisije za istraživanje stradanja svih naroda u srebreničkoj regiji u periodu 1992-1995. godine, zaključeno da se u Srebrenici nije dogodio, niti pojedinačni zločin genocida, niti genocid uopšte.

Iako Komisija ne smatra ubistva koja su se dogodila oko Srebrenice genocidom, ona u uvažava činjenicu da su hiljade ljudi (uglavnom ratnih zarobljenika) ubijene i da odgovorne za ove zločine treba kazniti.

– Svako licitiranje brojkama veoma dehumanizujuće za sve žrtve svih naroda, jer su tu radi o ljudskim životima i sudbinama u ratu i da su brojke u ovom slučaju navedene isključivo za potrebe naučnog istraživanja bez želje da se bilo koja žrtva negira ili ponizi – zaključeno je u izvještaju, piše RTRS.

Related Topics:

Politika

“VJEČITI” FUNKCIONERI U REPUBLICI SRPSKOJ: Ne ispuštaju fotelje decenijama

Ukoliko vam se posreći da vam jednog dana pripadne neka javna funkcija u Republici Srpskoj realne su šanse da ćete do kraja radnog vijeka biti u fotelji, nebitno kojoj po redu – drugoj, trećoj ili petoj.

Radovan Višković: od premijera do direktora “Autoputeva“
Postoje desetine takvih primjera, a posljednjem svjedočimo od juče: Radovan Višković, doskorašnji predsjednik Vlade Republike Srpske, ponovo može da otvori šampanjac jer će od sljedećeg mjeseca dobijati direktorsku platu.

Kada je 18. avgusta podnio ostavku na mjesto premijera ispostavilo se da mu je povjereno sljedeće primamljivo zaduženje – ono u “Autoputevima Republike Srpske”, gdje je juče imenovan za v.d. direktora, nakon što je nedavno izjavio da je “mogao da bira gdje će se zaposliti, ali da se odlučio za ‘Autoputeve'”.

Višković na ovu poziciju dolazi umjesto Nedeljka Ćorića, s tim što se vjerovatno niko neće iznenaditi ako se uskoro i u biografiji ovog ekonomiste iz Bijeljine upiše nova zanimljiva funkcija.

Ne bi mu bila druga, već ko zna koja: Ćorić je do sada, između ostalog, bio zaposlen u Zavodu za zapošljavanje Republike Srpske kao šef Biroa Bijeljina, zamjenik direktora Fonda za dječiju zaštitu Republike Srpske, direktor “Elektro-Bijeljine” i ministar saobraćaja i veza Republike Srpske.

Dok Ćorić čeka svojih novih “pet minuta”, Nenad Nešić ih je već dočekao… Bivši direktor “Puteva Republike Srpske” je u januaru 2023. imenovan za ministra bezbjednosti BiH, nakon čega je uhapšen, pritvoren i smijenjen, ali to nije bila prepreka da ga Vlada Republike Srpske u junu ove godine izabere za zamjenika direktora Republičke uprave civilne zaštite.

Jedan od rekordera po broju dosadašnjih funkcija je svakako Zoran Tegeltija: aktuelni direktor Uprave za indirektno oporezivanje BiH je, ujedno, nekadašnji načelnik opštine Mrkonjić Grad, načelnik u Republičkoj upravi javnih prihoda i Republičkoj upravi carina, ministar finansija RS, predsjedavajući Savjeta ministara BiH, te ministar finansija BiH.

Koliko funkcije mogu biti fleksibilne pokazuje i primjer Kostadina Vasića, aktuelnog direktora Turističke organizacije Republike Srpske, koji je prethodno bio v.d. direktora Instituta za javno zdravstvo Republike Srpske.

I u konačnici, koliko su fotelje udobne možda najbolje ilustruje izjava koju nam je svojevremeno dao Novo Grujić, tadašnji direktor Regionalne deponije Banjaluka DEP-OT.

“Glavu dajem, a fotelju ne dam”, kazao je tada Grujić.

Srđan Traljić, menadžer za odnose sa javnošću u “Transparency Internationalu BiH”, podsjeća na zakone kojima je regulisan rad javnih preduzeća, kao i način izbora direktora.

“Međutim, nažalost, tim preduzećima upravlja politika. Time se šalje loša poruka svima drugima koji žele konkurisati da se direktor ne postaje preko konkursa, nego političkim vezama. To su potvrdili brojni primjeri”, rekao je Traljić za “Nezavisne novine”.

Novinar Darko Momić Čkalja podsjeća da je lider SNSD-a Milorad Dodik prije nekoliko godina dao recept za uspjeh kada je rekao da možete biti najbolji student i najbolji stručnjak u svojoj oblasti, ali da vam je sve to džaba ako niste u sistemu vlasti.

“Suština njegovih riječi leži u tome da je lakše biti u sistemu vlasti, nego biti najbolji student ili najbolji stručnjak u svojoj oblasti. Drugim riječima, ne morate biti najbolji da biste bili u vlasti, a ako ste u vlasti, apsolutno nije bitno što niste najbolji i tako ukrug”, naglašava Momić.

Tako se, dodaje Momić, i dođe do “vječitih” funkcionera koji zahvaljujući politici idu sa funkcije na funkciju, iako njihova kompetentnost i stručna sprema nisu u koaliciji sa znanjem i sposobnošću koja je potrebna da bi se bilo na toj funkciji.

“Nažalost, naše društvo je odavno zahvatio onaj oblik očaja o kojem je govorio italijanski novinar Korado Alvaro u prvoj polovini prošlog vijeka, kada je rekao: ‘Najgori oblik očaja koji može zavladati u jednom društvu je sumnja da je uzaludno živjeti pošteno’. S druge strane, naš narod ima poslovicu koja kaže da su pošten i budala dva rođena brata, tako da ne čudi što narod koji ima takve poslovice decenijama trpi da se jedni te isti ljudi bez elementarnog znanja i osnovne čestitosti sele sa funkcije na funkciju”, naglašava Momić u izjavi za “Nezavisne novine”.

Nastavi čitati

Politika

HAOS U TUZLI! Sveštenika ćemo preobratiti na islam, a KRST ZAMIJENITI MJESECOM I ZVIJEZDOM (FOTO)

Sveštenstvo u Sabornoj crkvi Uspenja Presvete Bogorodice u Tuzli dobilo je pismo u kojem su upućene jezive prijetnje iz zatvora od strane DŽevada Hasića, lica koje je u julu ove godine oskrnavilo Saborni hram.

Prijetnju prenosimo u cijelosti:

Poštovani, mi kao Tuzlaci smo inače multietnički narod, ali vi niste dobrodošli u naš grad soli, te vam obećavam da ću to zvono prebaciti na vibraciju, a sveštenika sa kandilom preobratićemo na islam kako bi dotični mogao da vodi ezan pet puta na dan, sa najvećim zadovoljstvom. A krst ćemo zamijeniti sa mjesecom i zvijezdom, kao u Al Aksi džamiji.

Alahu akbar. Selam! S poštovanjem.

Dževad Hasić – KPZ Tuzla 75000, Ul. Mirze Delibašića br. 1, Tuzla

Prijeteće pismo (Ustupljena fotografija )

Prijeteće pismo (Ustupljena fotografija )

Mitropolit Fotije osudio prijetnje Srbima u FBiH i skrnavljenje hrama

Na prijetnje pravoslavnim Srbima u Federaciji BiH i skrnavljenje hrama Uspenja Presvete Bogorodice u Tuzli reagovao je danas Njegovo visokopreosveštenstvo mitropolit zvorničko-tuzlanski Fotije koji je upozorio da nije riječ o izolovanom incidentu, već je izvjesno vrijeme dio kontinuiranog procesa napada na pravoslavnu zajednicu u FBiH.

Mitropolit je naveo da su ponovo upućene prijetnje uklanjanjem krsta i pozivima na islamizaciju srpskog sveštenstva i naroda dodatno uznemirile malobrojnu srpsku zajednicu.

– Sa dubokom zabrinutošću i oštrom osudom reagujemo na jučerašnje upućene prijetnje pravoslavnim Srbima u Tuzli, u FBiH, od pojedinca koji je već prije nekoliko mjeseci izvršio čin skrnavljenja hrama Uspenja Presvete Bogorodice u tom gradu. Ova osoba, koja je pokazala sklonost ka nasilnim aktima, ponovo je uputila prijetnje uklanjanjem krsta i pozivima na islamizaciju srpskog sveštenstva i naroda, što je dodatno uznemirilo našu malobrojnu zajednicu – ističe se u saopštenju mitropolita Fotija.

RTRS

Nastavi čitati

Politika

EVROPSKA KOMESARKA: BiH pokazala jedinstvo

Marta Kos, evropska komesarka za proširenje, komentarisala je činjenicu da je BiH usaglasila listu reformi bukvalno u posljednjem trenutku, čime je spasila oko sto miliona evra koje bi izgubila da Savjet ministara, na telefonskoj sjednici, nije postigao saglasnost juče na telefonskoj sjednici.

“Danas sam veoma sretna. Bosna i Hercegovina je pokazala toliko potrebno jedinstvo. Imamo Agendu reformi! Ovo je važan korak za otključavanje Plana rasta EU. Zajedno možemo ostvariti: bolje ceste, jeftiniju energiju, brži internet, bez naknada za novčane transakcije i roaming”, napisala je ona na X.

Inače, Kos je prva komesarka koja je odlučila da oduzme BiH sto miliona evra iz prve tranše ovog programa, jer je BiH uporno kasnila sa usvajanjem liste reformi. Kada je u intervjuu za Nezavisne zaprijetila da bi i druga tranša mogla biti ukinuta, to je očigledno pokrenulo bh. političare.

Kako se spominje u kuloarima, pod velikim pritiskom bio je Dragan Čović, predsjednik HDZ BiH, kojem je Evropa praktično stavila do znanja da bi, uz Milorada Dodika, predsjednika SNSD-a, mogao biti smatran krivim ako ne dođe do usvajanja ovog dokumenta. Čini se da je Čović uticao na Dodika da ministri SNSD-a u Savjetu ministara BiH prestanu s blokadama i usvoje ovaj program.

Sada će Evropska komisija razmotriti listu koju je BiH poslala i odlučiti da li ona zadovoljava kriterijume za ulazak u Plan rasta, težak šest milijardi evra za sve zemlje regiona.

Nastavi čitati

Aktuelno