Connect with us

Društvo

ČUDO OD DJETETA IZ GRADIŠKE: Emilia tečno govori kineski i japanski, uči i korejski

Emilia Jović, učenica drugog razreda gradiške Gimnazije, rođena je u Japanu, tamo je završila osnovnu školu, tečno govori japanski, ali i kineski jezik, a kako je rekla u razgovoru za “Nezavisne novine” – uči i korejski.

Kroz osmijeh govori da su joj japanski i kineski možda i lakši od srpskog jezika.

“Za razliku od japanskog, koji ima tri pisma, kineski ima jedno, ali mnogo teže za pisanje i izgovaranje. Kada sam upoznala osnove, jednostavno nisam mogla da se zaustavim jer je neprestano bio zanimljiv i nov za istraživanje. Kinesko pismo broji hiljade znakova, tako da učenje može da traje godinama i da je stalno zabavno. Sad su mi kineski i japanski lakši od srpskog, jer kad čitate karaktere oni su slikoviti i mogu da imaju više značenja. U srpskom jeziku morate da pročitate čitav pasos da biste razumjeli jedno značenje. Mnogo je zanimljivo kroz jezik naučiti i kulturu i istoriju, koja je veoma duga i uvijek inspirativna”, priča Emilia.

O njenom odličnom znanju kineskog jezika svjedoči drugo mjesto u Evropi i šesto mjesto u svijetu na Olimpijadi iz kineskog jezika za strane učenike, koja je prošle godine održana u oktobru, a za te uspjehe je nedavno nagrađena i plaketom “Sveti Stefan” koja joj je uručena povodom Dana Republike, 9. januara.

“Plaketa ‘Sveti Stefan’ mi mnogo znači jer je ovaj svetitelj i zaštitnik moje porodice”, kaže Emilia, koja je zahvalila predsjedniku RS Miloradu Dodiku i svima koji su učestvovali u pripremi i dodjeli nagrada.

“Veoma sam zahvalna i svojoj školi Gimnazija Gradiška koja učenike uvijek podržava kad je riječ o takmičenjima u našoj zemlji, ali i van nje”, dodala je Emilia.

Ističe da su obaveze bile dio njenog i sestrinog odrastanja u Japanu, jer su Japanci disciplinovani i marljivi.

“Za mene nije ništa teško ili nemoguće, samo treba dosta vremena, rada, truda, strpljenja i volje. Korejski je poseban, možda i njega jednog dana savladam. U Japanu se dosta vremena provodi u školi, učenje i sport su primarni, ali sam i pored toga učila i sviranje klavira, tako da je uvijek užurbano i veselo. Kada sam se doselila u Gradišku, imala sam priliku da sve što sam naučila u Japanu dobro iskoristim i ovdje, i veoma sam srećna što sam imala priliku da živim tamo. Ovdje su stvari mnogo drugačije, škola kraće traje, a raspusti su mnogo duži. Pokušavam da uvijek budem zauzeta i da se bavim stvarima koje su mi zanimljive, a to je da čitam i učim o kulturi i istoriji mojih predaka”, kaže Emilia.

Ističe da je posebno iskustvo bilo učestvovati i takmičiti se na 16. Svjetskoj olimpijadi iz kineskog jezika za srednjoškolce u Kini.

“Takmičenje je održano u tri velika kineska grada: Pekingu, Daliju i Kunmingu, a učestvovalo je 110 srednjoškolaca iz 93 zemlje svijeta. Takmičenje je trajalo tri sedmice i sastojalo se od nekoliko takmičarskih disciplina poput testova u poznavanju kineskog jezika i gramatike, kulture, istorije i geografije. Nakon toga smo imali otvorenu besjedu pred profesorima sa prestižnih fakulteta i instituta, koji su nas ocjenjivali. Takođe, u takmičenje je ulazila jedna izvedba u trajanju od tri minuta koja se mogla sastojati od kineskog plesa, pjevanja, sviranja kineskog instumenta ili recitacije”, prisjeća se ona.

Dodaje da se nakon tog kruga plasirala u prvih 30 najboljih u svijetu, nakon čega su ponovo testirani.

“Dobijali smo kratke zadatke direktno pred žirijem. Tu sam se plasirala u najboljih 10 srednjoškolaca u svijetu i osvojila drugo mjesto u Evropi te šesto u svijetu. S ovim rezultatom kineska Vlada mi je ponudila besplatno školovanje na bilo kom univerzitetu u Kini ako nakon završenog srednjoškolskog obrazovanja odlučim da studiram tamo”, kaže Emilia.

Ističe da i njena mlađa sestra, Lasta Sofija, voli kineski jezik i da u kući kada ne žele da ih drugi razumiju pričaju upravo ovim jezikom.

“Moja mlađa sestra je prvo propjevala kineski, pa tek onda propričala. Kroz muziku i ples smo savladale prve korake u kineskom jeziku. Kasnije smo krenule da učimo i pismo, ali sam se ja više posvetila učenju kineskog jezika, što me i dovelo do ostvarenja ovih rezultata”, objašnjava Emilia i kroz osmijeh dodaje da je, osim stranih jezika, zanimaju i matematika i fizika, što je pomalo neobično za našu sredinu.

Dragomirka Jović, majka talentovanih Emilije i Laste Sofije, kaže za “Nezavisne novine” da njene kćerke, iako su sestre, pokazuju različita interesovanja, a da je na roditeljima da prepoznaju te skrivene dječje biserčiće i njeguju ih.

“Ono što je velika sličnost je to što su pozitivne, aktivne, nasmijane, srećne i uvijek spremne na neke nove izazove, bilo da je riječ o učenju, druženju, putovanju ili nekoj njihovoj tački interesovanja. Dovoljno je da se pokrenu, a kad krenu – onda ne staju. Mlađa kćerka trenira karate, čita dosta knjiga, ali i pored ovih filozofskih disciplina, kako ih mi nazivamo, ona pravi sama sebi koreografiju i pleše. Najviše voli J-pop, K-pop i C-pop. Kroz muziku uči i jezik. Ono što je meni kao roditelju najvažnije je da su djeca zdrava i srećna, a ostalo mogu da postignu radom i disciplinom”, rekla je Jovićeva.

Related Topics:

Društvo

Počinje ISPLATA PENZIJE za mart, pogledajte ko će u ovom mjesecu DOBITI NAJVIŠE PARA

Isplata penzije za mart ove 2025. godine, počinje danas.

Iz Fonda za penzijsko i invalidsko osiguranje Srpske saopštili su da je isplatom penzije za mart obuhvaćeno ukupno 289.055 korisnika prava, od čega je 232.383 u Srpskoj, a van Republike 56.672.

– Za isplatu penzije za mart potrebno je 159,64 miliona KM u neto iznosu, odnosno 161,58 miliona KM u bruto iznosu. Prosječna penzija iznosi 631,31 KM i čini 42,8 odsto prosječne plate u Srpskoj. Iznos najniže penzije za staž od 40 i više godina je 637,43 KM i čini 43,21 odsto prosječne plate u RS – navodi se u saopštenju.

Za puni staž osiguranja od 40 godina prosječna penzija za mart iznosi 944,83 KM, što čini 64,06 odsto od prosječne plate u Srpskoj.

Iznos najviše penzije za mart u Republici Srpskoj je 3.422,36 KM.

Prihod po osnovu doprinosa za penzijsko i invalidsko osiguranje u martu 2025. godine, iznosio je 130,8 miliona KM.

Strukturu korisnika prava za mart čine starosne penzije sa 63,54 odsto, porodične sa 24,39 odsto, invalidske sa 12,02 odsto i ostala prava sa 0,05 odsto.

Nastavi čitati

Društvo

NAZIRE LI SE KRAJ? Građani BiH u grotlu ratnih truba i verbalnih sukoba

Suđenje, presuda, nalog za privođenje, određivanje pritvora, potjernica – i to sve Miloradu Dodiku, predsjedniku Republike Srpske, bez sumnje su najviše produbili institucionalnu i političku krizu u BiH od Dejtona naovamo.

I ranije je bilo hapšenja premijera, ministara, visokih političkih zvaničnika, ali čini se da je slučaj “Dodik” apsolutno zasjenio sve što se do sada dešavalo i u fokus, kao nikada dosad, vratio tenzije u koje su uključeni praktično svi izabrani institucionalni akteri.

Ne prođe ni dan a da sa neke od tri strane ne stigne poruka da oni prvi, drugi ili treći ruše Dejton, BiH ili Republiku Srpsku, da se udara na najvažnije institucije.

Policijske agencije su u pripravnosti, jedne da čuvaju, druge da hapse, bezbjednosne agencije na raskrsnici između dva zakona, a političari kao da su jedva dočekali još jedan minut slave, kako bi dokazali ko je od koga jači.

Nažalost, mogu se čuti i prijetnje, ali i priželjkivanja upotrebe oružja, sve pod zaklonom da se na taj način mora poštovati zakon, iako bi moglo da ima katastrofalne posljedice.

Na sreću, ima i onih koji smatraju da tenzije što prije treba da se spuste i da se povede dijalog. A opet, ima onih kojima to ne odgovara, jer smatraju da će na taj način oni izgubiti mjesto za pregovaračkim stolom.

Dok poruke domaćih aktera nerijetko prelaze granice neukusa, region spušta tenzije.

“Pravo mjesto je da se među političkom strankama i u institucijama u BiH nalaze rješenja za budućnost BiH. Sve drugo nije dobro, jer bi dovodilo do većih napetosti, usporavanja evropskog puta i loše ekonomske situacije”, rekao je Andrej Plenković, premijer Hrvatske.

Srpski predsjednik Aleksandar Vučić, situaciju je opisao teškom, sa naglaskom da bi svaka odluka o pokušaju hapšenja Milorada Dodika bila katastrofalna za cijelu regiju.

“Zato je neophodno očuvanje mira i nedonošenje ishitrenih mjera”, istakao je Vučić.

Ove poruke iz Srbije i Hrvatske, ali i EU, kojima se poziva na mir, prema riječima politikologa Velizara Antića, govore da su svi oni mnogo više svjesni jako turbulentne situacije ne samo u BiH, već u cijelom svijetu, te da zato nikome nije potrebna još jedna kriza.

“I Srbija i Hrvatska su jako zainteresovane za stanje u BiH, jer bi bilo kakvo narušavanje mira direktno vodilo i njihovom miješanju, a to im trenutno nikako nije u interesu”, kaže on.

Sa druge strane, Antić ističe da političke elite u BiH svjesno dižu tenzije, i to iz tri razloga.

“Prvi je da im ne odgovara uređen sistem i društvo, jer u takvom sistemu ne bi imali ovoliku moć koju trenutno imaju. Drugi je da veliki dio biračkog tijela traži upravo ovakve njihove aktivnosti, a političari, boreći se za glasove takvih birača, sprovode upravo ovakve politike. I treći je taj da ne postoji kultura dijaloga kod naših političara. Prosto, oni čak i kada sjednu da razgovaraju jedni sa drugima, insistiraju samo na ciljevima svoje grupe i uopšte ne žele da čuju za probleme i šta je to što tišti drugu stranu. Tako i imamo situaciju da Bošnjaci biraju hrvatskog člana Predsjedništva u više navrata i time direktno urušavaju Dejtonski poredak, a da se zbog toga uopšte ne potresaju”, ističe Antić.

Takođe, ono o čemu se, kako kaže za “Nezavisne novine”, u javnosti najmanje priča, jeste da postoji potreba za pozivanjem na odgovornost političara iz reda bošnjačkog naroda.

“Oni nemaju hrabrosti da izvade glavu iz pijeska i odstupe od maksimalističkih zahtjeva koje su postavili. Kao najbrojniji narod u BiH, na njima je ujedno i najveća odgovornost za postizanje dogovora. Međutim, oni su zauzeli stanovište da kao najbrojniji narod imaju najviše i prava u državi. A to upravo najviše i urušava same temelje države i vodi nas u ovakve krize. Takođe, ogromna je i odgovornost međunarodne zajednice, a sada i Kristijana Šmita, koji su u prethodnih 30 godina veoma često donosili jako štetne odluke i nametali rješenja koja nisu u skladu sa samim Ustavom zemlje”, naglašava Antić.

Rješenje za ovu krizu, dodaje, nalazi se isključivo u razgovorima, konsenzusu i kompromisu.

“Međutim, taj razgovor ne smije da bude kao što je vođen i do sada, a to znači da tri strane dođu na razgovore sa svojim zahtjevima, da ih jedni drugima objave i da svi odu na svoju stranu i nastave da se ponašaju kao i do sada. Kompromis znači da sve strane budu koliko-toliko zadovoljne. Odnosno, da nijedna strana ne ostvari svoje maksimalističke zahtjeve, a da druge strane ne ostvare ni minimum svojih interesa. Do sada je konsenzus posmatran kao vid slabosti i gubitka moći i vidimo dokle smo došli sa takvim stavom”, dodao je Antić.

Poruke koje stižu iz regiona te one koje svakodnevno slušamo u BiH, novinar Đorđe Vujatović opisuje riječima “kakav autor – takva poruka”.

“Plenković diplomatski pomirljivo, Vučić dramatično, a domaći akteri ratoborno. Taman kako su i navikli da vladaju, u atmosferi verbalnih sukoba i duvanja u ratničke trube, što se poklapa sa činjenicom da se ovdje nijedna vlast nije toliko bavila pitanjem napretka nego održavanjem permanentnog sukoba, te su na tim politikama gradili svoje rejtinge. To je obrazac politika u postdejtonskoj BiH koje pokazuju da je u mnogim glavama rat samo zaustavljen, ali nije okončan”, kaže Vujatović za “Nezavisne novine”.

Odsustvo od želje za dogovorom, dodaje, samo je još jedan od pokazatelja da domaći političari nemaju drugu vrstu politike.

“Povlačenje SAD iz unutrašnjih političkih tokova i slabljenje podrške OHR-u prvi put mijenja dinamiku političkih procesa, za šta domaći političari nisu spremni”, zaključio je on.

Nastavi čitati

Društvo

IMATE MATURANTA? Trebaće vam JEDNA PLATA da ga spremite

Pripreme za proslavu mature uveliko traju, a da bi đaci zablistali na jednoj od najglamuroznijih večeri, roditelji su spremni izdvojiti gotovo cijelu platu.

Haljine ili odijela, cipele, šminka, frizura, manikir te drugi aksesoari i tretmani koje djevojke ne propuštaju kako bi zablistale u punom sjaju koštaju i do 1.000 maraka, koliko trenutno iznosi minimalac za one sa srednjom stručnom spremom.

Jedna od najskupljih stavki je haljina, a u radnji svečanih haljina “Studio Hera” istakli su za “Glas Srpske” da im djevojke svakodnevno dolaze sa željom da izaberu najljepšu odjevnu kombinaciju za sebe.

– U ponudi imamo haljine za velike i male mature. Raspon cijena je od 150, pa i do 4.000 KM, u zavisnosti od toga šta se kome dopada. U prosjeku djevojke kod nas potroše oko 400 KM – rekli su u ovoj radnji.

U butiku “Anastasija” naveli su da maturantkinje dolaze po haljine još od sredine februara.

– Trenutno je malo veća potražnja za haljinama za veliku maturu, ali samo iz razloga što je njihova proslava ranije. Očekujemo uskoro i veće interesovanje malih maturantkinja – rekli su u ovom butiku i dodali da je cijena najjeftinijeg modela haljine 150 KM.

Kako su kazali iz butika “Kuba”, momci se kod njih mogu obući od glave do pete za 500 KM u prosjeku.

– Već nam dolaze maturanti i najčešće traže sportske varijante odijela koja se nose na patike, a koja koštaju oko 250 maraka. Većinom kod nas kupe sve, od obuće, do košulje, odijela, kaiša i kravate i to u iznosu od 450 do 500 maraka – rekli su u ovoj radnji.

Kada je riječ o manikiru, koje djevojke smatraju veoma bitnim dijelom cjelokupnog izgleda, iz kozmetičkog salona “Laboratorijana” istakli su da maturantkinje zakazuju termine čim saznaju za datum proslave.

– Djevojke su jako željne da svaki detalj tog dana bude na svom mjestu i uvijek žele moderne nokte. Što se tiče cijena, iz prakse se zaključuje da djevojke ne štede za maturu, te tako traže i izlivanje noktiju koje je najskuplje i crtanje koje se doplaćuje – kazali su iz ovog salona.

Dodali su da je najjeftinija usluga koju pružaju trajni lak u iznosu od 25 do 30 maraka, dok izlivanje noktiju može ići i do 70 maraka.

Banjalučka šminkerka Tamara Stojanović izjavila je da su gotovo svi termini tokom predstojećih svečanih dana kod nje popunjeni.

– U mom studiju je šminkanje 100 KM i cijena je ista za sve prilike. Kod nekih kolega cijena je 50 maraka, a u prosjeku je to 70 KM – rekla je Stojanovićeva.

Iz frizerskog salona “Golden kat” naveli su da su im svi termini za maturske proslave već popunjeni.

– Djevojke najviše traže “talase”, jer je takva frizura sada moderna. Ima i onih koje žele jednostavne punđe ili nešto slično, mada to sve zavisi od toga šta oblače taj dan – naveli su u ovom salonu i dodali da se cijene frizura kreću od 40 KM.

Kada je u pitanju cijena večere, iz hotela “Bosna” su istakli da ona iznosi 50 KM.

– Cijena je ove godine viša za pet maraka u odnosu na prošlu, a obuhvata večeru dok se piće dodatno naplaćuje – poručili su oni.

Majka učenice koja završava osnovnu školu Vesna V. istakla je za “Glas Srpske” da su prije nekoliko dana kćerki kupili gotovo sve što je potrebno da taj dan zasija.

– Haljina, minđuše i torba su koštali oko 200 maraka. S obzirom na to da je ona još dijete, željela je da obuje patike umjesto štikli koje smo platili 260 KM. Preostaje još da platimo proslavu 50 KM, te šminku, nokte i frizuru koji mogu koštati i do 150 KM – navela je ona.

Mnogi maturanti se, pored svih navedenih stvari i troškova, dodatno opredjeljuju za fotografe kako bi imali vječnu uspomenu na ovaj svečani dan.

Jedan banjalučki fotograf naveo je za “Glas Srpske” da već ima ugovorenih pet matura, te da očekuje još poziva.

– Cijena fotografisanja varira od 150 do 300 KM u zavisnosti od vremena i lokacije. Ukoliko neko želi samo par fotografija prije okupljanja to košta 150 KM. S druge strane, fotografisanje sa prijateljima i porodicom na određenim lokacijama ili u studiju je skuplje pa cijena ide i do 300 maraka – pojasnio je on.

Glas Srpska

Nastavi čitati

Aktuelno