Connect with us

Zanimljivosti

ĐAK KOPAO KROMPIR, pa iskopao egipatsku skulpturu STARU 4.000 godina

Učenik iz Škotske kažnjen je da na njivi iskopava krompire, ali dok je izvlačio povrće iz zemlje nabasao je na nešto mnogo vrijednije – oko 4.000 godina staru egipatsku skulpturu.

Ovo „remek-djelo egipatske umjetnosti“ bilo je prvo od 18 artefakata otkrivenih na imanju Melvilove kuće u Fajfu tokom godina, a istraživači su tek sada uspjeli da shvate kako je ova značajna kolekcija Nacionalnog muzeja Škotske uopšte stigla do Ostrva, piše LajvSajns.

Svi predmeti otkriveni su na imanju Melvilove kuće, sagrađene 1697. po naređenju prvog erla od Melvila. Tokom Drugog svjetskog rata na ovom imanju bio je smještaj za vojnike, a nakon toga je postala škola.

Privatna škola na imanju

– Tokom 1952. Melvilova kuća postala je privatna škola Dalhausi Kasl. Te godine, dečak koji je za kaznu bio prinuđen da iskopava krompir na njivi, iskopao je statuu od crvenog peščara iz vremena 12. dinastije Starog Egipta, za koju je prvobitno mislio da je krompir. Nju je preuzeo Muzej – navodi se na sajtu Muzeja i nastavlja:

– Tokom 1966. egipatska bronzana statueta Apisa pronađena je kada je dečak tokom preskakanja kozlića sleteo na statuetu, koja je izvirila iz zemlje. Nastavnik koji je držao čak, inače isti dječak koji je 14 godina ranije iskopao statuu, odmah je odnio u Muzej na identifikaciju.

– Tokom 1984. dr Elizabet Goring bila je novi kustos Nacionalnog muzeja Škotske kada je grupa tinejdžera donela predmet na identifikaciju. Bronzanu figuricu muškarca, takođe iz doba Starog Egipta, otkrilo je dečak koristeći detektor metara, u vreme kada je ova škola već postala državna – objašnjava se na sajtu Muzeja.

Svima je bilo jasno da su tri predmeta povezana, ali niko nije shvatao kako su egipatski predmeti završili u Britaniji. Kasnije je otkriveno još njih, poput figurice Izide sa sinom Horusom do Horusovog oka.

– Iskopavanja i istraživanja predmeta iz Melvilove kuće bila su najneobičniji projekat moje arheološke karijere i oduševljena sam što ću otkriti priču do kraja. Otkriće drevnih egipatskih predmeta u Fajfu je potpuno neočekivano, pa naknadna istraživanja porekla donela su neverovatnu priču, ali u kojoj i dalje ima misterija koje možda nikad nećemo rešiti – rekla je dr Goring.

Nasljednik imanja u Egiptu

Jedan od mogućih odgovora na pitanja o poreklu predmeta je da ih je Aleksander Lesli-Melvil, lord Balgoni, (1831-1857), nasljednik imanja, donio kada je posjetio Egipat 1856. sa svoje dve sestre. Tu zemlju je posjetio po nalogu ljekara, kako bi se oporavio od bolesti koju je dobio tokom Krimskog rata, ali mu se zdravlje dodatno pogoršalo, pa je umro godinu dana kasnije od tuberkuloze.

To je bilo vrijeme kada su prodavci po Egiptu na veliko nudili razne artefakte, pa moguće da su ih oni tad kupili.

– Ovo je fascinantna kolekcija, koju još značajnijom čini upravo misterija porekla. Otkriće egipatskih artefakata zakopanih u Škotskoj više od 100 godina daje dokaze o nivou trgovine antikvitetima u 19. vijeku – rekla je dr Margaret Mejtland, glavni kustos zbirke antičkog Sredozemlja u Nacionalnom muzeju Škotske.

Riječ je o jedinim drevnim egipatskim predmetima otkrivenim u Škotskoj.

Related Topics:

Zanimljivosti

BIO DUG I DO 8 METARA: U Australiji pronađeni ostaci praistorijskog morskog psa

Ostaci praistorijskog morskog psa pronađeni su na jednoj plaži u Australiji, a naučnici procjenjuju da je bio dug do osam metara i znatno teži od današnjih velikih bijelih pasa.

Otkriće sugeriše na to da su moderni morski psi dostigli divovske proporcije mnogo ranije nego što se dosad mislilo, piše portal “Diskaver vajld lajf”.

Pronađeno je pet pršljenova starih 115 miliona godina koji su pripadali drevnom lamniformnom morskom psu, redu koji obuhvata i današnje vrste poput velike bijele ajkule.

Iako su pronađeni pršljenovi na obali u blizini grada Darvin na sjeveru Australije bili skoro identični kao kod velike bijele ajkule, postojala je razlika u njihovoj veličini.

Pršljenovi današnjih velikih bijelih ajkula su oko osam centimetara, a pronađeni kod Darvina bili su veći od 12 centimetara, analize su studije objavljene u naučnom časopisu “Komunikejšn biolodži”.

Na osnovu veličine pršljenova, stručnjaci procjenjuju da je životinja bila duga između šest i osam metara i da je bila težila više od tri tone.

Vjeruje se da fosili pripadaju izumrloj vrsti divovskih grabljivih morskih pasa, koji su vladali svjetskim okeanima prije otprilike 100 miliona godina.

Primjerak iz Darvina je 15 miliona godina stariji od svih dosad poznatih pripadnika ove vrste.

(Srna)

Nastavi čitati

Zanimljivosti

KAKO SE NAJBOLJE UČI SRPSKI? Korejac dao praktičan savjet, a kad vidite šta predlaže smijaćete se cijeli dan!

Mladić iz Koreje, koji se doselio u Srbiju, suočio se sa problemom svakog stranca – učenjem srpskog jezika. Iako je počeo sa standardnim udžbenikom, ubrzo je shvatio da se između književnog i kolokvijalnog jezika krije ponor, a njegov urnebesni zaključak o najboljoj metodi učenja nasmijao je celu regiju.

Korejac je na društvenim mrežama podijelio svoje muke, dajući dva klasična primjera koja najbolje ilustruju razliku između teorije i prakse srpskog jezika.

U udžbeniku piše: “Dobar dan gospodine, kako ste?”

“To Srbi nikada tako neće reći,” konstatovao je kroz smijeh, a potom otkrio kako stvarnost zvuči: “De si tebra moj, ajmo na fuka!”

Drugi primjer ticao se opisivanja lijepih djevojaka, gdje se razlika između formalnog i kolokvijalnog govora još više produbljuje.

U udžbeniku piše: “Vau, ovo je lijepa djevojka”.

“Ali stvarno Srbi, da li vi stvarno pričate tako? Ja sam čuo ovako: ‘Jaoooooj eeee vidi vidi vidi, kakva je ribaaa!’”, objasnio je on, savršeno oponašajući tipičan uzvik oduševljenja.

Ovakvi primjeri, osim čuvenih padeža, objašnjavaju zašto je srpski često noćna mora za strance – prevelika je razlika između standardnog i nestandardnog govora. Ipak, Korejac je ponudio rješenje, i to vrlo… praktično.

Umjesto da se fokusira na udžbenike, Korejac je ponudio revolucionarnu metodu za savladavanje srpskog jezika.

“Najbolji način da naučite srpski nije da se fokusiramo na knjigu ovako, nego da se fokusiramo na rakiju. Onda pijemo svakog dana rakiju sa Srbima i onda je to to. To ti je život, to je udžbenik srpskog jezika,” zaključio je on, izazivajući lavinu oduševljenih komentara.

Njegova teza o neformalnom pristupu i “rakijskoj metodi” naišla je na potpunu podršku Srba.

“Ne zovemo džabe kafanu biblioteka,” poručio je jedan korisnik.

“Bravo, ništa bez rakije, aj živjeli,” dodao je drugi, uz opasku: “Rakija spaja ljude!”

Komentari o njegovom izgovoru su se samo nizali: “Pa ti bolje pričaš nego ja”, “Fenomenalno pričaš Srpski… prosto nevjerovatno…”, a najviše pohvala dobio je upravo za svoj duhoviti, ali precizni, zaključak, prenosi “Telegraf”.

Korejac je, sudeći po reakcijama, pronašao ne samo najbolji udžbenik srpskog jezika, već i ključ za srpski mentalitet. A taj ključ je, naravno, u čašici!

Nastavi čitati

Zanimljivosti

NAJŠKOLOVANIJI PASTIR! Život među ovčijim stadom u Studenici

Osamdesetjednogodišnji Radivoje Jojlija, magistar bioloških nauka i profesor u penziji, već 15 godina čuva stado ovaca Manastira Studenice.

Na manastirskoj ekonomiji dočekao je novinarsku ekipu u odijelu kakvo je nosio i u učionici, jedino je šešir zamijenio šajkačom. Ovce ga vole, a on svojom biografijom mijenja stereotipe o pastirima. Godinama je bio naučni radnik u Zavodu za zaštitu prirode u Sarajevu, magistar, doktorand…

– Bio sam na dobrom putu da završim doktorat, ali sam izgubio smisao za to, nisam vidio smisao više u tome – objašnjava 81-godišnjak za RTS.

Radivoje Jojlija je danas jedini pastir na studeničkim pašnjacima.

– Nisam bio jedini, bilo nas je četvorica tada, bilo je puno ovaca, jedno tri puta više nego sada – priča nesvakidašnji pastir koji po vrletima gazi sigurnim korakom dok pridržava leđa.

Rođeni Nevesinjac u Studenicu je stigao 1995. godine. Sa suprugom i tri kćerke izbjegao je iz Sarajeva. U pomoć mu je prvo priteklo manastirsko bratstvo.

– Ja se zaista nadam da je on našao mir ovdje među nama. Nadam se da je i njemu dobro kao što je i nama što je on ovdje, što nam je ovako za ponos i ugled. Mnogi gosti se zaprepaste kad im kažemo da imamo jednog od najškolovanijih pastira u Srbiji – kaže jeromonah Vitalije iz Manastira Studenica.

Možda većinu vremena provodi među ovcama, ali je za mještane i komšije pastir među ljudima. Kažu da je duša od čovjeka i da se ne stidi nijednog posla da radi ali da neće da traži pomoć.

Bio je, kažu, i poseban nastavnik jer nije samo predavao biologiju, već je djecu učio pravim vrijednostima.

– On je predivan čovjek, imao je dosta učenika tu, nažalost, svi su otišli iz ovog mesta, nisu više tu – priča jedna mještanka.

Otišle su i Radivojeve kćerke, ali ga redovno obilaze, a on vrijeme između posjeta najradije prekrati čitajući knjige među ovcama o kojima će, kaže, brinuti dok ga noge nose, prenosi Srpskainfo.

Nastavi čitati

Aktuelno