Connect with us

Zanimljivosti

ĐAK KOPAO KROMPIR, pa iskopao egipatsku skulpturu STARU 4.000 godina

Učenik iz Škotske kažnjen je da na njivi iskopava krompire, ali dok je izvlačio povrće iz zemlje nabasao je na nešto mnogo vrijednije – oko 4.000 godina staru egipatsku skulpturu.

Ovo „remek-djelo egipatske umjetnosti“ bilo je prvo od 18 artefakata otkrivenih na imanju Melvilove kuće u Fajfu tokom godina, a istraživači su tek sada uspjeli da shvate kako je ova značajna kolekcija Nacionalnog muzeja Škotske uopšte stigla do Ostrva, piše LajvSajns.

Svi predmeti otkriveni su na imanju Melvilove kuće, sagrađene 1697. po naređenju prvog erla od Melvila. Tokom Drugog svjetskog rata na ovom imanju bio je smještaj za vojnike, a nakon toga je postala škola.

Privatna škola na imanju

– Tokom 1952. Melvilova kuća postala je privatna škola Dalhausi Kasl. Te godine, dečak koji je za kaznu bio prinuđen da iskopava krompir na njivi, iskopao je statuu od crvenog peščara iz vremena 12. dinastije Starog Egipta, za koju je prvobitno mislio da je krompir. Nju je preuzeo Muzej – navodi se na sajtu Muzeja i nastavlja:

– Tokom 1966. egipatska bronzana statueta Apisa pronađena je kada je dečak tokom preskakanja kozlića sleteo na statuetu, koja je izvirila iz zemlje. Nastavnik koji je držao čak, inače isti dječak koji je 14 godina ranije iskopao statuu, odmah je odnio u Muzej na identifikaciju.

– Tokom 1984. dr Elizabet Goring bila je novi kustos Nacionalnog muzeja Škotske kada je grupa tinejdžera donela predmet na identifikaciju. Bronzanu figuricu muškarca, takođe iz doba Starog Egipta, otkrilo je dečak koristeći detektor metara, u vreme kada je ova škola već postala državna – objašnjava se na sajtu Muzeja.

Svima je bilo jasno da su tri predmeta povezana, ali niko nije shvatao kako su egipatski predmeti završili u Britaniji. Kasnije je otkriveno još njih, poput figurice Izide sa sinom Horusom do Horusovog oka.

– Iskopavanja i istraživanja predmeta iz Melvilove kuće bila su najneobičniji projekat moje arheološke karijere i oduševljena sam što ću otkriti priču do kraja. Otkriće drevnih egipatskih predmeta u Fajfu je potpuno neočekivano, pa naknadna istraživanja porekla donela su neverovatnu priču, ali u kojoj i dalje ima misterija koje možda nikad nećemo rešiti – rekla je dr Goring.

Nasljednik imanja u Egiptu

Jedan od mogućih odgovora na pitanja o poreklu predmeta je da ih je Aleksander Lesli-Melvil, lord Balgoni, (1831-1857), nasljednik imanja, donio kada je posjetio Egipat 1856. sa svoje dve sestre. Tu zemlju je posjetio po nalogu ljekara, kako bi se oporavio od bolesti koju je dobio tokom Krimskog rata, ali mu se zdravlje dodatno pogoršalo, pa je umro godinu dana kasnije od tuberkuloze.

To je bilo vrijeme kada su prodavci po Egiptu na veliko nudili razne artefakte, pa moguće da su ih oni tad kupili.

– Ovo je fascinantna kolekcija, koju još značajnijom čini upravo misterija porekla. Otkriće egipatskih artefakata zakopanih u Škotskoj više od 100 godina daje dokaze o nivou trgovine antikvitetima u 19. vijeku – rekla je dr Margaret Mejtland, glavni kustos zbirke antičkog Sredozemlja u Nacionalnom muzeju Škotske.

Riječ je o jedinim drevnim egipatskim predmetima otkrivenim u Škotskoj.

Related Topics:

Zanimljivosti

VJEROVALI ILI NE! Kokoške osjećaju emocije, pa i pocrvene

Prema najnovijem istraživanju, kokoške ne samo da mogu osjećati iznenadna uzbuđenja ili jake emocije, nego čak mogu da pocrvene.

Strah, pronalazak omiljene hrane, hvatanje od strane ljudi i jurnjava su okidači emocija koje i kokama izazivaju vrelinu u glavi.

Probuđena reakcija
Ovo istraživanje, koje je objavljeno u Applied Animal Behaviour Science, crvenilo kože lica živine upoređuje sa istom reakcijom kod ljudi i ukazuje na probuđenu emocionalnu reakciju, piše Sciencealert.

Prethodno istraživanje je pokazalo da crvenilo lica ukazuje na stanja uzbuđenja kod ptica poput ara i lešinara. Etolozi sa Univerziteta u Turu ispitali su ovu osobinu kako bi vidjeli da li je to indikator emocionalnih stanja kod živine.

Tako je šest kokoški iz Saseksa snimljeno u različitim scenarijima, od kojih su neki bili prirodni, a drugi izazvani, uključujući uzbudljive situacije, poput kupanja u prašini i hranjenja crvima iz brašna i stanja povezana sa strahom, poput hvatanja i obuzdavanja.
Linker
Poseban algoritam

Hiljade snimaka živine analizirano je posebnim algoritmom, istraživači su analizirali nivo crvenila krijesta, obraza, ušne školjke i visećih “pletenica” ispod brade. Iako su rezultati preliminarni zbog male količine uzoraka, oni pokazuju da manje crvenila u obrazima i ušnim školjkama ukazuje na smirenost i zadovoljstvo koka.

Nasuprot tome, pojačano crvenilo lica ukazuje na veće emocionalno uzbuđenje, uključujući buđenje emocija prilikom pronalaska omiljene hrane ili u slučaju straha. Ovim “stresovima” izlagano je 13 kokoški iz Saseksa, u prisustvu eksperimentatora tokom perioda od pet sedmica, dok je 12 koka bilo pošteđeno napetih situacija.

Koke koje su navikle na stres pokazale su manje straha, a samim tim i crvenile su slabije u odnosu na kokoške nenavikle na jaka uzbuđenja.

Varijacije stanja

Promjene u crvenilu kože lica odražavaju varijacije u afektivnim stanjima i mogu se koristiti kao marker za procjenu kvaliteta odnosa čovjeka i živine. Uz dalja istraživanja, crvenilo lica kokoški moglo bi da postane pokazatelj njihove dobrobiti i korisan tumač društvenih interakcija i hijerarhija između pojedinačnih ptica.

Uprkos tome što su kognitivno, emocionalno i društveno složene, kao i mnoge druge ptice i sisari, kokoške se često pogrešno doživljavaju kao neinteligentne.

Još od prije 10.000 godina, čovjek je oblikovao evoluciju ovih ptica od divljih ptica iz džungle do domaće živine. Od tada su nas othranile milijarde ovih životinja, svojim đubrivom pomogle su nam da uzgajamo povrće, štitile su naše usjeve tako što su jele insekte, pa čak i pružale emocionalnu podršku, pa bi bilo više nego fer da se i mi potrudimo da ih razumijemo.

Nastavi čitati

Zanimljivosti

Djevojčica (3) se žalila da čuje “čudovišta”: U ZIDU PRONAŠLI 60 HILJADA PČELA

U zidu porodične kuće pronašli su roj od čak 60.000 pčela.

U porodičnoj kući u Sjevernoj Karolini pronađen je roj od oko 60.000 pčela. Trogodišnja djevojčica žalila se mjesecima roditeljima na “čudovišta u zidu”, da bi se na kraju ispostavilo da se tu nalazi ogroman broj pčela!

Njena majka kaže da isprva nije pridavala značaj tome što joj ćerka govori, ali su na kraju ona i njen suprug shvatili da bi ta “čudovišta” mogla da budu pčele. Prvo je uočila saće u dimnjaku kuće i na tavanu, a onda je shvatila da bi zujanje na koje se trogodišnja djevojčica žalila, moglo da dolazi od pčela u zidu.

Pozvali su firmu koja se bavi uklanjanjem pčela, i na kraju se ispostavilo da ih je ogroman broj u zidu porodične kuće.

“Samo su se izlile iz zida, bilo je kao u horor filmu”, rekla je ona za BBC.

Pčelar koji je radio na premiještanju pčela rekao je da su bile tu čak osam mjeseci, kao i da nikada nije vidio da košnica bude toliko duboko u zidu.

Uspio je da pronađe maticu i premjestio je u drugu košnicu. U nekoliko navrata uspio je da izvadi između 55.000 i 60.000 pčela.

Nastavi čitati

Zanimljivosti

MISTERIOZNE MUMIJE IZLOŽENE U MUZEJU: Niko ne zna zašto se tijela ne raspadaju (VIDEO)

U muzeju u kolumbijskom gradu San Bernardo izloženo je više od 14 tijela koja su se misteriozno mumificirala poslije smrti.

Radnica u muzeju Rosio Vergara izjavila je da su u ovom kolumbijskom gradu od 1963. godine iskopane desetine mumificiranih tijela, od kojih su neki imali očne jabučice, koje su se raspale ubrzo nakon iskopavanja.

Prema njenim riječima, u kasnim osamdesetim na groblju je svake godine bilo pronađeno oko 50 mumija, a danas ih bude iskopano samo nekoliko.

“Stručnjaci su pokušali da objasne ovaj fenomen, koji je zabilježen i u zemljama poput Meksika i Italije, ali nisu našli objašnjenje za spontano mumificiranje u San Bernardu”, rekla je Vergara.

Tijelo žene iz Kolumbije Saturnine Tores de Beharano koje je 1993. godine pokopano na gradskom groblju u kolumbijskom gradu San Bernardno, ekshumirano je nakon osam godina, a ona je još imala očuvanu kosu, nokte i dobar dio kože.

Beharanina kćerka rekla je da njena majka još ima svoje smeđe lice, pletenice i kosu, a njeni posmrtni ostaci su takođe izloženi u muzeju.

Tijelo koje bude u sanduku pokopano, u normalnim okolnostima, u prosjeku počne da se raspada za godinu dana, a za 10 od njega ostaju samo kosti, a ako se pokopa direktno u zemlju, bez sanduka, već nakon pet godina od tijela ostane samo kostur.

Antropolog Daniela Betankort s Nacionalnog Univerziteta Kolumbija smatra da do mumifikacije dolazi jer je groblje smješteno na strmoj planinskoj padini.

“Ovdje stalno duva vruć vjetar. Možda groblje funkcioniše kao peć u kojoj tijela dehidriraju, ali tu hipotezu tek treba istražiti. Nije sprovedeno puno studija o tome šta se događa i zbog kojih uslova dolazi do mumifikacije”, izjavila je Betankortova.

(Srna)

Nastavi čitati

Aktuelno