Connect with us

Region

DANAS 21 GODINA OD VELIKOG PROGOMA! Teror nad Srbima na Kosovu i Metohiji ostaće zauvijek zapamćen

Strahovito nasilje, etnički i vjerski motivisano, albanskih ekstremista nad Srbima u AP Kosovo i Metohija dogodilo se prije 21 godinu, 17. i 18. marta 2004. godine.

U erupciji nasilja Albanaca nad Srbima ubijeno je tada 16 Srba, stotine su povrijeđene, hiljade proterane, a uništeno je više od 1 000 objekata, kuća, crkava, manastira.

Tokom “Kristalne noći” kosmetskih Albanaca nad Srbima, kako se izrazio jedan od zvaničnika KFOR, marta 2004, sa Kosova i Metohije protjerano je 4.012 Srba.

Erupcija terora nad Srbima izazvana je marta 2004. tendencioznom i sasvim neistinitom medijskom kampanjom koja je prikazivala da su albanski dječaci navodno natjerani u Ibar.

Pogromu koji se tada dogodio nad Srbima na KiM prethodio je onaj iz 1999. odmah po okončanju ratnih dejstava tokom agresije NATO na Srbiju, odnosno SRJ 1999. kada je juna 1999. proterano, u prisustvu međunarodnih vojnih snaga, približno četvrt miliona Srba i drugih nealbanaca.

Među žrtvama 2004, znatan dio bili su nedavni povratnici na KiM, uglavnom iz 2003.

Ukupno, tokom nasilja na KiM 17. i 18. marta 2004. ubijeno je, koliko se zna, 27 osoba, među njima 16 Srba, dok je 11 Albanaca život izgubilo u obračunu s pripadnicima međunarodnih snaga bezbednosti.

Dan uoči utapanja dječaka u Ibru, 15. marta 2004, iz automobila je, u Čaglavici, ranjen osamnaestogodišak Jovica Ivić.

Društva veterana takozvane OVK organizovala su 16. marta protestna okupljanja, na kojima je bilo oko 18.000 lica, zbog privođenja pojedinih ratnih zapovjednika kosmetskih Albanaca, osumnjičenih za ratne zločine.

Istog dana, u kasnim noćnim satima, mediji u Prištini javili su da su se trojica albanskih dečaka, starosti 8, 11 i 12 godina, utopili u Ibru, u selu Čabra, nedaleko od Zubinog Potoka. Kako je tada javljeno dječaci su bježali pred srpskim napadačima.

Tim povodom, Niraj Sing, portparol policije odnosno predstavnik snaga OUN, izjavio je da nisu pronađeni dokazi da su Srbi odgovorni za utapanje albanskih dječaka. Razjasnio je da je dječak, navodni svjedok, bio pod pritiskom novinara Albanaca koji su ga usmjeravali šta da govori, pritom se njegova verzija suštinski razlikovala onog što su drugi prisutni tvrdili.

Tokom naredna dva dana na Kosovu i Metohiji dogodila se erupcija etnički i vjerski motivisanog nasilja. Masovna okupljanja Albanaca brzo su preusmjerena na nasilne akcije protiv Srba, njihovih domova, svetinja i spomenika.

Više hiljada lokalnih Albanaca prešavši most na Ibru put sjevernog dijela Kosovske Mitrovice, oko podneva, 17. marta napalo je tamošnje Srbe. Uslijedila je pucnjava. U gradu su bili vidni Albanci sa automatskim oružjem. Pripadnici međunarodnih snaga bezbjednosti upotrijebili su suzavac i šok bombe.

Nekoliko sati potom javljeno je da je sedam osoba poginulo, četiri Albanca i troje Srba, a više od 200 lica je ranjeno u Kosovskoj Mitrovici. Potvrđeno je da su Srbi ubijeni snajpeskim oružjem iz južnog dijela grada. Povrijeđeno je i 11 francuskih pripadnika KFOR-a.

U nizu mjesta širom Kosova i Metohije događaju istovremeno napadi na Srbe, u Lipljanu, Obiliću, Zubinom Potoku, Lapljem selu, Čaglavici. Procjenjuje se da je više od 50.000 Albanaca učestvovalo u pogromima 17. marta.

Prema pojedinim navodima čak 12.000 Albanaca napalo je Srbe u Čaglavici, južnom predgrađu Prištine, negdje poslije 13 časova. Snajperom je u tom mjestu ranjeno deset osoba srpske nacionalnosti. Srpske kuće su paljene. Pripadnici KFOR iz Švedske, Norveške i Finske, koji su držali taj sektor, intervenisali su protiv nasilnika. Imali su pritom 16 povrijeđenih.

Tokom popodneva pripadnici KFOR i UNMIK, evakuisali su Srbe iz Čaglavice i drugih sela u tom pojasu.

Malobrojni preostali Srbi u Prištini, u naselju “Ju program” takođe su napadnuti. Stanovi su blokirani, prizemlje zapaljeno, na Srbe je pucano, napadani su hladnim oružjem. Skandirano je terorističkoj tzv OVK i otvoreno pozivano na ubijanje Srba. Pripadnici KFOR, uglavnom irska formacija, nakon višečasovne intervencije, evakuisali su tamošnje Srbe. Huligani su se potom usmjerili na lokalnu crkvu Hrista Spasa, koju su demolirali i zapalili.

Napadi na crkve i manastire posebno su bili intenzivni tokom večeri. Zapaljena je Bogorodica Ljeviška u Prizrenu, Bogoslovija i Saborna crkva Svetog Georgija u tom gradu. Uništeni su Manastir Svetih Arhangela i Crkva Svetog Spasa. Obhe srpske crkve u Kosovu Polju su takođe zapaljene.

Četiri osobe srpske nacionalnosti ubijene su u Lipljanu. Kuće Srba su masovno paljene. Napadnuti su i oni koji su pokušali da se sklone u lokalnu crkvu. I u toj sredini pripadanci KFOR nastojali su da evakuišu Srbe.

Širom Kosova i Metohije odvijao se pogrom, lokalna verzija “Kristalne noći”. Sve srpske kuće u selu Svinjare kod Vučitrna, spaljene su. U Peći je napadnuta i kancelarija UN, kao i obližnje kuće Srba povratnika u naselju Belo Polje.

Na prostoru Prizrena situacija je bila posebno dramatična. Srpske kuće i crkveni objekti napadnuti su, uključujući Bogosloviju Svetih Ćirila i Metodija, zadužbinu Sime Igumanova, koja je zapaljena, kada je jedna osoba je poginula a drugi su premlaćeni. U Prizrenu je uništeno, demolirano, spaljeno, 56 srpskih kuća i pet crkava, među njima i Bogorodica Ljeviška, sa neprocjenjivim kulturnim i istorijskim naslijeđem, Crkva Svetog Spasa, Crkva Svetog Georgija, hramovi posvećeni Svetom Kirijaku i Svetom Nikoli, kao i manastir Svetih Arhangela kod Prizrena. Lokalni KFOR, sastavljen od Nijemaca, nije uopšte reagovao.

Derek Čepel, portparol UNMIK, izjavio je tokom večeri, da je nasilje na Kosovu bilo unaprijed planirano. Naglasio je takođe da su optužbe da su albanski dječaci u Ibru u selu Čabra stradali bježeći od Srba, što je bio izgovor za pogrom nad Srbima, lažne.

Erupcija etnički i vjerski motivisanog nasilja nad Srbima nastavljena je i tokom sutrašnjeg dana, 18. marta.

Tokom ranog popodneva objavljeno je da je glavnokomandujući Juznog krila NATO, admiral Gregori Džonson, preuzeo komandu nad KFOR-om, kao i da se razmeštaju dodatne snage.

Tadašnji tzv. predsjednik Kosova, Ibrahim Rugova, pozvao je međunarodnu zajednicu da hitno donese odluka o nezavisnosti Kosova.

Pogromi, napadi, paljevine, pljačke nastavili su se u Uroševcu, Plemetini, Ugljarima, Kosovskoj Mitrovici. Javljeno je da u mjestu Oblić, sjeverozapadno od Prištine, više nema Srba.

Tokom večeri zapaljene su crkve Svetog Save u Kosovskoj Mitrovici i crkva Svetog Nikole u Prištini. Albanski ekstremisti bacili su bombe na stanice policije u Lipljanu i Obiliću.

Danski pripadnici KFOR evakusiali su monahinje manastira Devič, pošto je najmanje 1.000 naoružanih Albanaca okružilo manastir koji je opljačkan, demoliran i zapaljen.

Zapovjednik Južnog krila NATO-a Gregori Džonson izjavio je te večeri, oko 22.00, da nasilje koje ne prestaje na Kosovu ukazuje na postojanje organizovanog obrasca.

Sutradan, Džonson je naglasio da je masovno nasilje na Kosovu i Methiji “etničko čišćenje”.

Uveče, 19. marta predstavnik UNMIK Derek Čepel saopštio je da je u sukobu na Kosmetu, tokom prethodna dva dana, poginulo 28, a povrijeđeno više od 600 lica.

U ponedeljak 22. marta, u večernjim satima, Derek Čepel objavljuje da su uhapšena 163 lica zbog podmetanje požara, pljačke, ubistava i drugih krivična dela tokom, kako se izrazio “međuetničkih” sukoba na Kosovu. Po njegovim procjenama, 51.000 osoba učestvovala u 33 pojedinačna događaja.

Ukupno, tokom pogroma nad Srbima na AP KiM 17. i 18. marta 2004. ubijeno je najmanje 27 osoba, od kojih 16 Srba. Povrijeđene su stotine Srba, kao i desetine pripadnika međunarodnih snaga koji su se sukobili s lokalnim albanskim ekstremistima štiteći napadnute, njihove domove, imovinu, svetinje i spomenike.

Tokom pogroma porušeno je, koliko se zna, 935 srpskih kuća i zapaljeno 35 verskih objekata, uključujući 18 spomenika kulture, među kojima i drevna crkva Bogorodice Ljeviške, sa početka 14. vijeka. Prva liturgija u njoj služena je tek šest godina potom.

Prema podacima Eparhije raško prizrenske SPC, iz aprila 2004, ukupan broj uništenih crkvenih objekta tokom pogroma marta 2004. je približno stotinu. Uništene su brojne svetinje, freske, ikone, crkvene relikvije, pri čemu je načinjen nenadoknadiv gubitak za kulturno naslijeđe ne samo Srba.

U potonjem periodu međunarodni tužioci i sudije na Kosovu i Metohiji procesuirali su sedam slučajeva uništavanja crkava, a 67 osoba je osuđeno.

Savjet bezbjednosti OUN osudio je pogrom albanskih ekstremista nad Srbima 17. i 18. marta 2004. na Kosovu i Metohiji, isto je učinio i zvanični Brisel, odnosno EU, i predstavnici niza zemalja.

Related Topics:

Region

CRNA SLOVA U ISTORIJI SRBIJE! Dvije godine od dva masakra koja su potresla sve

Treći i četvrti maj 2023. godine upisani su crnim slovima u istoriji Srbije.

Prije dvije godine, 3. maja 2023, u masakru u Osnovnoj školi “Vladislav Ribnikar” u Beogradu učenik te škole K.K., koji je tada imao 13 godina, iz pištolja je ubio devetoro đaka i čuvara škole, a ranio nekoliko, među kojima i nastavnicu.

Ubijeni su đaci Ana Božović, Sofija Negić, Mara Anđelković, Andrija Čikić, Bojana Asović, Angelina Aćimović, Ema Kobiljski, Katarina Martinović i Adriana Dukić te čuvar Dragan Vlahović.

K.K. se nakon što je izvršio masovni zločin hladnokrvno predao policiji.

Dan kasnije, 4. maja 2023, u selima Malo Orašje i Dubona, u opštinama Smederevo i Mladenovac, Uroš Blažić, koji je tada imao 20 godina, ubio je iz automatske puške devetoro i ranio 12 mladih ljudi.

Vlada Srbije je donijela odluku da se 3. i 4. maj ustanove kao Dani sjećanja na žrtve masovnih ubistava. Od trauma zbog ova dva masakra Srbija se neće moći oporaviti.

Zločin u “Ribnikaru” počinio je, kako su ga svjetski mediji nazvali, najmlađi masovni ubica u istoriji, ne samo u Srbiji, nego i u svijetu.

Tog 3. maja učenik K.K. je na licu mjesta iz očevog pištolja ubio školskog čuvara i osam učenika, od čega sedam djevojčica i jednog dječaka, ranio je nastavnicu istorije i šestoro đaka, od kojih je jedna učenica kasnije podlegla povredama.

K.K. je smješten u beogradsku Kliniku za neuropsihijatriju, na Odjeljenju za djecu i mlade, pod neprekidnim policijskim nadzorom, a protiv njegovih roditelja podignute su optužnice i donesene presude.

Na suđenju je K.K. rekao da se ljutio na majku jer je stalno tražila od njega da bude najbolji, te da nije bio baš svjestan kada je pucao redom u školi, prenosi InfoBijeljina.

Naveo je da je zločin počinio jer se generalno osjećao odbačenim od djece u školi, iako se sa njima normalno družio i da je sam odlučio da ih pobije.

Viši sud u Beogradu osudio je u decembru 2024. njegove roditelje Vladimira i Miljanu Kecmanović na ukupno 17 godina i šest mjeseci zatvora.

U martu ove godine Viši sud je donio presudu u parničnom postupku po tužbi 27 članova porodica ubijenih u “Ribnikaru” protiv maloljetnog K.K. i njegovih roditelja i Osnovne škole “Ribnikar” da isplate višemilionske iznose porodicama žrtava.

Pošto je u trenutku zločina K.K. imao manje od 14 godina, nije mogao krivično da odgovara za masakr.

Suđenje Urošu Blažiću počelo je u maju 2024. godine. U decembru iste godine, 19 mjeseci poslije majskih tragedija, Uroš Blažić i njegov otac Radiša osuđeni su na po 20 godina zatvora.

Blažić je proglašen krivim pred Višim sudom u Smederevu da je u noći 4. maja 2023. ubio devetoro i ranio 12 mladih ljudi u selima Dubona i Malo Orašje, između Mladenovca i Smedereva.

U isto vrijeme prvostepeno je osuđen i njegov otac Radiša Blažić na 20 godina zbog nezakonitog držanja oružja, kojim je zločin i počinjen.

Uroš Blažić u vrijeme izvršenja zločina nije napunio 21 godinu te je bio mlađi punoljetnik i, prema odredbama Krivičnog zakonika, njemu nije bilo moguće izreći kaznu doživotnog zatvora, već maksimalno 20 godina.

U Malom Orašju je na licu mjesta preminuo Marko Mitrović, dok su u bolnici naknadno od povreda preminuli Nemanja Stevanović, Lazar Milovanović, Petar Mitrović, maloljetnici Nikola Milić i Aleksandar Milovanović.

Blažić je ranio nekoliko osoba, dok je u Duboni na licu mjesta ubio Milana Panića, Kristinu Panić i Dalibora Todorovića.

Nakon masakra Uroš Blažić je zaustavio taksi i pod prijetnjom bombom vozaču naredio da ga odveze u selo Vinjište u blizini Kragujevca, gdje je i uhapšen.

Mnogi od ranjenih imaju teške posljedice i invaliditete.

Nastavi čitati

Region

POTRESNE SCENE ISPRED “RIBNIKARA”: Kolone ljudi čekaju da se upišu u knjigu žalosti

U Beogradu se danas obilježava druga godišnjica masovnog ubistva u osnovnoj školi “Vladislav Ribnikar” u kojoj je 3. maja 2023. učenik sedmog razreda K.K. lišio života devet učenika i radnika obezbjeđenja te škole.

Članovi porodica ubijenih i veliki broj građana polažu cvijeće, pale svijeća i upisuju se u knjigu sjećanja, a odavanje pošte žrtvama počelo je minutom ćutanja ispred mjesta zločina u 8.40.

U tom periodu svi mediji su prekinuli program i zatamnili ekrane.

Na ulazu škole, koji je zatvoren, nalaze se fotografije i imena ubijenih, a ispisani su stihovi pesme “Tjentište” Branka Miljkovića, a ulica Kralja Milutina će, u delu od Krunske do Njegoševe ulice, biti zatvorena za saobraćaj uz definisan medijski protokol.

Na Malom Tašmajdanu se od 11 do 17 časova održava radionica pod nazivom “Vrlo jato u Vrtu vrlina” koja će pažnju zajednice usmjeriti na čuvanje sećanja na žrtve i na vrline po kojima ih pamte.

Odrasli i djeca imaju priliku da na, prethodno pripremljenim pticama, oslikavaju ili ispisuju svoja viđenja i definicije vrlina koje su stradali posjedovali i kojima i dalje inspirišu.

Program komemoracije se nastavlja na Velikom Tašmajdanu gdje će od 13 do 19 časova, biti organizovani forum “O prećutkivanju” i tribina “Otvaranje crne kutije 3. maja” na kojoj će se govoriti o razlozima koji su doveli do tragedije, propustima i odgovornosti.

Organizator komemoracije je Multidisciplinarni tim za uspostavljanje Memorijalnog centra u znak sećanja na žrtve masovnog ubistva u Oglednoj osnovnoj školi “Vladislav Ribnikar” u Beogradu, uz podršku Radne grupe za uspostavljanje Memorijalnog centra.

Vlada Srbije je prošle godine donijela odluku o obrazovanju Radne grupe za uspostavljanje Memorijalnog centra u znak sjećanja na žrtve masovnog ubistva u kojem su ubijeni Bojana Asović (11), Ana Božović (11), Katarina Martinović (12), Mara Anđelković (13), Ema Kobiljski (13), Sofija Negić (13), Andrija Čikić (14), Adriana Dukić (14), Angelina Aćimović (14) i čuvar Dragan Vlahović (53).

Članovi Radne grupe su predstavnici ministarstva nadležnih za prosvjetu, kulturu i javna ulaganja, Grada Beograda i Gradske opštine Vračar, vršilac dužnosti direktora Ogledne osnovne škole “Vladislav Ribnikar”, dva predstavnika porodica ubijenih, kao i predstavnici organizacije Victim Support Europe, Viktimološkog društva Srbije i Instituta za pedagoška istraživanja.

Učenik koji je izvršio masakr sa dva pištolja, imao je tada 13 godina i prema domaćem zakonu nije krivično odgovoran, zbog čega protiv njega nije mogao da se pokrene krivični postupak.

Od masakra dečak K.K. se nalazi u specijalnoj bolnici za maloljetnike, a protiv njegovih roditelja tada je pokrenut krivični i pet parničnih postupaka po tužbama ranjenih i porodica ubijenih.

Viši sud u Beogradu je krajem prošle godine izrekao prvostepenu presudu roditeljima dječaka, Vladimiru i Miljani Kecmanović zbog izvršenja krivičnog djela zlostavljanje i zanemarivanje maloljetnog lica kojom su osuđeni na maksimalne kazne zatvora od tri godine.

Vladimir Kecmanović je osuđen i za krivično djelo teško djelo protiv opšte sigurnosti, te mu je izrečena jedinstvena kazna zatvora od 14 i po godina.

On se od 3. maja 2023. godine nalazi u pritvoru, dok se Miljana Kecmanović sve vrijeme brani sa slobode.

Pored njih osuđen je i Nemanja Marinković, instruktor u streljani u kojoj je maloljetnik, kako se sumnja, učio da puca. Njemu je izrečena kazna od 15 mjeseci zatvora zbog krivičnog dela davanje lažnog iskaza.

Vlasnik te streljane, Ratko Ivanović, je pretohodno sklopio sporazum o priznanju krivice sa Višim javnim tužilaštvom u Beogradu na osnovu kojeg ga je sud oglasio krivim za krivično delo davanje lažnog iskaza i osudio na kaznu kućnog zatvora od šest mjeseci.

To je prvostepena presuda na koju su žalbe uložili branioci osuđenih, ali i Više javno tužilaštvo u Beogradu na oslobađaji dio u odnosu na Miljanu Kecmanović koja je oslođena za krivično djelo nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija.

Apelacioni sud bi trebalo da zakaže sjednicu za razmatranje tih žalbi.

Nastavi čitati

Region

VUČIĆU POZLILO, vraća se ranije iz Amerike

Predsjednik Srbije Aleksandar Vučić odlučio je da prekine posjetu Americi iz zdravstvenih razloga i vrati se u Srbiju.

Vučiću je naglo pozlilo, nakon čega je zatražio ljekarsku pomoć i poslije pregleda donio odluku da se vrati u Srbiju i napusti SAD, javio je RTS.

Beogradski mediji prenose da se zbog toga neće pojaviti na glavnim događajima zbog kojih je došao u Ameriku.

O čemu se tačno radi, kabinet predsjednika Vučića upoznaće javnost u narednim danima.

Izaslanik za specijalne misije predsjednika SAD Ričard Grenel napisao poruku podrške Vučiću na svom nalogu.

“Žao mi je što se nismo sreli, ali nadam se da je sve u redu”, napisao je Grenel.

Vučić je 30. aprila otputovao u Ameriku, gdje je trebalo da se sastane sa brojnim zvaničnicima Republikanske stranke, kao i sa predsjednikom SAD Donaldom Trampom.

Nastavi čitati

Aktuelno