Za 32 godine Crna Gora imala je sedam puta predsjedničke izbore i tri predsjednika države, uvijek iz iste Demokratske partije socijalista (DPS), a prvi je bio Momir Bulatović koga je, nakon rascjepa u toj partiji, naslijedio Milo Đukanović.

Tri vezana mandata osvajao je Filip Vujanović, koji je nakon svih iscrpljenih zakonskih mogućnosti, svoje mjesto prepustio aktuelnom predsjedniku Đukanoviću.

Lider Demosa Miodrag Lekić kaže da to govori da je Crna Gora imala kontrolisano društvo, monopol kontrolisanih institucija, neko je nosio personalne kvalitete.

“Govori ono što je evidentno, da od 1998. godine kad je predsjednik bio Đukanović do 2020. znamo put Crne Gore, znamo šta se desilo 1999, 2001, 2002, 2006, članstvo u NATO. Moramo imati na umu da je u Crnoj Gori sačuvan mir, sačuvano ono za šta smo se borili, multietnicitet i međuetnički odnosi koji čine jednu državu uspješnom i transparentnom državnom koja je krčila put ka EU i na kraju je zaustavljena” kaže poslanik DPS-a Ljuiđ Škrelja.

Da zaustave vladavinu DPS-a i osvoje ključeve predsjedništva pokušavali su mnogi tokom tri decenije, piše portal RTCG i dodaje da je to nekad bilo u jednoj nekad u više kolona, ali su u sedam izbornih procesa protivkandidati DPS-u uvek do cilja stizali kao drugorangirani.

Miodrag Lekić je 2013. bio najbliži pobedi. Jedinstvena situacija 7. aprila, Crna Gora je nakon proglašenja rezulatata iz dva štaba, imala dva predsjenika.

Lekić je, kažu, i danas ubjeđen da je to “ukradena pobjeda”.

“Taj rezulatat je prije deset godina bio dobar, pobednički. Pobjeda je bila na našoj strani, gledano formalno pobjeda tijesno proglašena, zvanično da sam ja pobijedio u 11 opština, većih, a da je protivnik osvojio u 10 opština, kako su sabrali zbir, kontrovrerze”, ističe Lekić.

Ipak, Vujanović je tada nakon neizvjesne trke, ugrabio treći predsjednički mandat. I 2018. tradicionalno slavila se pobjeda kandidata DPS-a na predsjedničkim izborima. Poslije 16 godina od prvog mandata Milo Đukanović je još jednom uspio da pokaže dominaciju, piše RTCG i pita:”U čemu je tajna?”.

“Ja bih nazvao to simbiozom snage ličnosti i subjekta koji stoji iza te ličnosti. Niko ne može da minimizira snagu partije ni harizmatičnost osobe dosadašnjih predsjednika”, smatra Škrelja.

Lekić kaže da “snaga partije i snaga instituacija kontrolisanih”.

“Ne negiram, ali i o snazi se može govoriti, autentičnog ili demagoško-populističkog tipa, ali najviše zbog monopola”, naveo je Lekić.

Bili sa jedne ili druge strane, jasan je profil ličnosti koja bi mogla da bude na predsjedničkoj poziciji.

“Odgovornost je velika prema državi i prema građanima, jer predsjednik treba da predstavlja, da cijeni i da ne saopštava drugima svoje planove”, kaže Škrelja.

Za Lekića je profil dobrog predsjednika integrativna snaga da izgradi autoritet iznad podeljenih blokova”. “To je bitno, suprotno što smo imali u prethodnom periodu”, kaže Lekić.

Crnoj Gori predstoji nova trka za predsjedničku poziciju. Izbori su zakazani za 19. marta, a portal RTCG piše da dok DPS očekuje nastavak tradicije, Lekić ipak veruje da je vrijeme da se taj krug prekine.

“Ako se složi u mozaik mislim da možemo doći do nastavka tradicije uspešnih predsjednika za ovu državu”, kaže Škrelja.

Lekić, pak, poručuje da treba da pobijedi ličnost koja nema mrlju, u poželjnom zaokretu, da nema aferu.

Trka je počela, piše portal i dodaje da iako još nisu poznati svi takmičari, na startu će ovog puta biti tesno.Ko će sve krenuti ka cilju, a ko kroz njega proći prvi, saznaće se 19. marta ili dve sedmice kasnije, ukoliko bude drugog kruga.